10834056_10203217539hfhdtdfgyt

 

AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ Ν. ΡΩΜΑΝΟ

Την περασμένη άνοιξη ο Ν. ΡΩΜΑΝΟΣ έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασε σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα .Με βάση τους δικούς τους νόμους λοιπόν , από τον Σεπτέμβρη δικαιούται να αρχίσει να παίρνει άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί το πρόγραμμα της σχολής.

Όπως είναι λογικό οι αιτήσεις που έχει κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα ,γεγονός που οδήγησε να διεκδικήσει αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα του.

Η επιλογή του για αυτό που κάνει δεν είναι η υπεράσπιση της νομιμότητας τους αλλά αντίθετα ,απευθύνει έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη εγκλεισμού.

Από τη Δευτέρα 10/11 ο Ν.ΡΩΜΑΝΟΣ έχει ξεκινήσει απεργία πείνας και βρίσκεται στη 12η μέρα. Στη 3η εβδομάδα απεργίας πείνας βρίσκεται και ο Η.ΚΩΣΤΑΡΗΣ που κρατείται για τη συμμετοχή του στη 17Ν.Ο Η.ΚΩΣΤΑΡΗΣ λάμβανε εδώ και 2,5 χρόνια κανονικά τις εκπαιδευτικές του άδειες όπως ορίζει ο νόμος μέχρι που απέδρασε ο Χ.ΞΗΡΟΣ .

Ο ίδιος δηλώνει <<ότι βρίσκεται σε ομηρία του καθεστώτος καθώς έχει χάσει ήδη 2 εξάμηνα και σύμφωνα με το νέο νόμο για τους χρόνιους φοιτητές κινδυνεύει να διαγραφεί από το πανεπιστήμιο>>.

Στης 17 Νοέμβρη απεργία πείνας ξεκίνησε και ο Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ως ένδειξη αλληλεγγύης στους παραπάνω και δηλώνει ότι <<αξίζει ακόμα και η αυτοκαταστροφική επιλογή της απεργίας πείνας για οποιοδήποτε αίτημα κρίνει ο απεργός πείνας κομβικό για τον εαυτό του ,είτε αφορά τις συνθήκες διαβίωσης ,την αξιοπρέπεια του ή την ελευθερία του>>.

Εμείς ως ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΕΣ στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους αναρχικούς επαναστάτες απεργούς πείνας Ν.ΡΩΜΑΝΟ ,Η.ΚΩΣΤΑΡΗ και Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ γιατί αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση ,επίθεση για όλους τους λόγους του κόσμου ,επίθεση στις φυλακές φρούριο τύπου Γ΄ και σε κάθε φυλακή ,επίθεση στη κοινωνία φυλακή ,επίθεση σε αφεντικά και αστυνόμους ,επίθεση στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου .

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ -ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ Ν.ΡΩΜΑΝΟ,Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ!

ΣΥΓΚΕΝTΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 1/12/2014

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΩΡΑ 20:00

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΕΣ

20141130_235122 20141130_234040

IMG_8734770579664

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Νίκο Ρωμανό

Απεργία πείνας από 10/11

Ο αναρχικός Ν.Ρωμανός συνελήφθη με ακόμη τρείς συντρόφους μετά από διπλή απαλλοτρίωση στο Βελβεντό Κοζάνης την 3η Φλεβάρη του 2013.Για την υπόθεση αυτή έχει καταδικαστεί σε 15 χρόνια και 11 μήνες, ενώ εκκρεμούν και δικαστήρια για συμμετοχή του στη ΣΠΦ (κατηγορία για την οποία αρνείται) και για εμπρηστικές επιθέσεις σε κρατικούς καπιταλιστικούς στόχους που έχει αναλάβει την ευθύνη.

Όντας κρατούμενος έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέρασε σε σχολή στα ΤΕΙ Αθηνών. Στις 10/11 ξεκινάει απεργία πείνας, διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες για την παρακολούθηση των μαθημάτων, που βάση των δικών τους νόμων δικαιούται.

Στις 17/11 ακολουθεί και ο αναρχικός Γ.Μιχαηλίδης στα πλαίσια της κυλιόμενης απεργίας πείνας που ξεκινούν και οι υπόλοιποι σύντροφοι και συγκατηγορούμενοι του Α.Μπουρζούκος και Δ.Πολίτης για την ίδια υπόθεση από Δευτέρα 1/12.

Στις 28/11 ο Μιχαηλίδης εισάγεται στι Τζάνειο καθώς επιδεινώνεται η κατάσταση της υγείας του, έπειτα από προσωπική του άρνηση να εισαχθεί στο νοσοκομείο-κολαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι με τον Ν.Ρωμανό στον αγώνα που δίνει, αλλά και με κάθε φυλακισμένο αγωνιστή. Αυτό δε συμβαίνει για λόγους ανθρωπισμού, αλλά γιατί αναγνωρίζουμε την εξατομίκευση και τον κατακερματισμό που προσπαθεί να επιβάλλει το κράτος και οι μηχανισμοί του στους καταπιεσμένους και στους αγώνες τους. Είναι μέσω της αλληλεγγύης που μπορούμε να συνδεθούμε με τους αγώνες και να τους διαχύσουμε στο κοινωνικό πεδίο. Η σχέση αυτή με κάθε αγώνα που δίνεται δε μπορεί παρά να είναι αμφίδρομη, αλλά και κριτική βοηθώντας στην ίδια την εξέλιξή του. Δεν προϋποθέτει την ταύτιση αλλά την αναγνώριση του κοινού στόχου και κοινού εχθρού. Η αλληλεγγύη τέλος, αποτελεί βασικό συστατικό των αντιστάσεών μας, αντιστάσεων που δημιουργούν αναχώματα απέναντι στη κρατική επέλαση, αφήνοντας παράλληλα παρακαταθήκες οργάνωσης αλλά και αγωνιστικού πείσματος για τους αγώνες του μέλλοντος.

Τη Δευτέρα 24/11 ο σύντροφος Ν.Ρωμανός εισάγεται στο νοσοκομείο Γεννηματάς και έκτοτε βρίσκεται φρουρούμενος σε ειδικά διαμορφωμένο κελί, ενώ οι μπάτσοι επιτρέπουν στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον τις επισκέψεις μόνο για 15 λεπτά συνολικά, ο καθένας, την εβδομάδα. Ενώ η κατάσταση της υγείας του συνεχώς επιδεινώνεται και με ορατό πλέον, τον κίνδυνο να πέσει σε κώμα ή ακόμα να πάθει ανακοπή (με τους σφυγμούς του να αγγίζουν ακόμη και στους 170 με την ελάχιστη κόπωση) οι γιατροί αρνούνται να δημοσιοποιήσουν την ιατρική γνωμάτευση καθώς δε θέλουν, όπως λένε, να πιέσουν από μεριά τους την κυβέρνηση παίρνοντας θέση πάνω στην κατάσταση. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της αποσιώπησης του γεγονότος και γραφειοκρατικής καθυστέρησης σε βάρος της υγείας του συντρόφου, ο εισαγγελέας δίνει εντολή για αναγκαστική σίτιση, κάτι το οποίο συνιστά βασανιστήριο.

Είναι η ίδια πραγματικότητα που ζούμε που κάνει επιτακτική την ανάγκη για αγώνα . Από την εντεινόμενη οικονομική εξαθλίωση μέχρι την λεηλασία της φύσης, και από το τσάκισμα απεργιών, μαθητικών και φοιτητικών και καταλήψεων, ως την ίδρυση φυλακών υψίστης ασφαλείας. Όταν το κράτος δείχνει τα δόντια του μια πολυμέτωπη επίθεση, τότε είναι ιστορικό καθήκον και ευχαρίστησή μας να του τα σπάσουμε.

Απ’τη μεριάς μας μπορούμε να εγγυηθούμε πως δε θα αφήσουμε κανένα σύντροφο μόνο στα χέρια του κράτους ούτε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια βλέποντας την εκδικητική στάση του κράτους απέναντι στο σύντροφο μας.

Αν του συμβεί το οτιδήποτε τότε…

ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ  

ΔΕ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΟΙ

Αλληλέγγυες/οι

12

                                                                                       AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ
Την περασμένη άνοιξη ο Ν. ΡΩΜΑΝΟΣ έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασε σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα .Με βάση τους δικούς τους νόμους λοιπόν , από τον Σεπτέμβρη δικαιούται να αρχίσει να παίρνει άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί το πρόγραμμα της σχολής.
Όπως είναι λογικό οι αιτήσεις που έχει κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα ,γεγονός που οδήγησε να διεκδικήσει αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα του.
Η επιλογή του για αυτό που κάνει δεν είναι η υπεράσπιση της νομιμότητας τους αλλά αντίθετα ,απευθύνει έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη εγκλεισμού.
Από τη Δευτέρα 10/11 ο Ν.ΡΩΜΑΝΟΣ έχει ξεκινήσει απεργία πείνας και βρίσκεται στη 12η μέρα. Στη 3η εβδομάδα απεργίας πείνας βρίσκεται και ο Η.ΚΩΣΤΑΡΗΣ που κρατείται για τη συμμετοχή του στη 17Ν.Ο Η.ΚΩΣΤΑΡΗΣ λάμβανε εδώ και 2,5 χρόνια κανονικά τις εκπαιδευτικές του άδειες όπως ορίζει ο νόμος μέχρι που απέδρασε ο Χ.ΞΗΡΟΣ .
Ο ίδιος δηλώνει <<ότι βρίσκεται σε ομηρία του καθεστώτος καθώς έχει χάσει ήδη 2 εξάμηνα και σύμφωνα με το νέο νόμο για τους χρόνιους φοιτητές κινδυνεύει να διαγραφεί από το πανεπιστήμιο>>.
Στης 17 Νοέμβρη απεργία πείνας ξεκίνησε και ο Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ως ένδειξη αλληλεγγύης στους παραπάνω και δηλώνει ότι <<αξίζει ακόμα και η αυτοκαταστροφική επιλογή της απεργίας πείνας για οποιοδήποτε αίτημα κρίνει ο απεργός πείνας κομβικό για τον εαυτό του ,είτε αφορά τις συνθήκες διαβίωσης ,την αξιοπρέπεια του ή την ελευθερία του>>.
Εμείς ως ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΕΣ στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους αναρχικούς επαναστάτες απεργούς πείνας Ν.ΡΩΜΑΝΟ ,Η.ΚΩΣΤΑΡΗ και Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ γιατί αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση ,επίθεση για όλους τους λόγους του κόσμου ,επίθεση στις φυλακές φρούριο τύπου Γ΄ και σε κάθε φυλακή ,επίθεση στη κοινωνία φυλακή ,επίθεση σε αφεντικά και αστυνόμους ,επίθεση στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου .
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ -ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ Ν.ΡΩΜΑΝΟ,Η.ΚΩΣΤΑΡΗ,Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ!
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ AΠΟ ΤΟ Α.Σ.Κ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΣΤΗΣ 22/11/2014-Παραθέτουμε ηχογραφημένο το κείμενο κατα τη διάρκεια της παρέμβασης.
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ

 

ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ ΜΑΧΑΙΡΩΣΑΝΕ ΜΑΖΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 στο Κερατσίνι νεοναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, επιτέθηκαν και σκότωσαν με μαχαίρι τον 34χρονο τότε Παύλο Φύσσα. Δράστης ο Γιώργος Ρουπακιάς, ένα από τα πρωτοπαλίκαρα των ταγμάτων εφόδου της Τοπικής Οργάνωσης Νίκαιας.

Ένα χρόνο μετά και για μας όλα είναι νωπά. Οι ρουφιανοδημοσιογράφοι η κυβέρνηση συνεργασίας, η αξιωματική αντιπολίτευση και όλα τα λοιπά καθάρματα του κράτους και του συστήματος όπως 1 χρόνο πριν έτσι και τώρα με κροκοδείλια δάκρυα θα προσπαθήσουν να δείξουνε την ευαίσθητη και αντιφασιστική τους πλευρά εκθειάζοντας έτσι τη δημοκρατία τους που βρωμάει φασισμό.

Ξαφνικά μια μέρα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, <<ανακαλύψανε όλοι την Αμερική>>. Μια καθώς πρέπει Χ.Α που θα μπορούσε να συντελέσει στη δημιουργία μιας άλλης κυβέρνησης, χαρακτηρίστηκε εγκληματική οργάνωση, οι άλλοτε ακίνδυνοι για τη δημοκρατία χρυσαυγήτες, γίνανε μπράβοι και δολοφόνοι, ενώ σε συνεργασία μπάτσοι και δικαστές μετέτρεπαν σε πλημμελήματα τα πογκρόμ επιθέσεων σε αγωνιστές, σε μετανάστες κ.ο.κ. , ξαφνικά αλλάξανε και γίνανε κακουργήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων των παραπάνω και με σωρεία αποδεικτικών στοιχείων για την δολοφονία αποτελεί η φυλάκιση των υψηλόβαθμων στελεχών της Χ.Α ρίχνοτας έτσι στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Αυτό το τόσο <<αντιφασιστικό>> κράτος όπως θέλουνε να πιστεύουμε, ωθούσε τόσο καιρό την Χ.Α να κάνει εγκλήματα ενάντια στους μετανάστες κάνοντας πως δε βλέπει και με τα Μ.Μ.Ε να βοηθούν την ελληνική κοινωνία να εξοικειώνεται με τον φασισμό. Όχι μόνο αντιφασιστική δεν είναι η κοινωνία, αλλά έγινε προσπάθεια εκφασισμού της και αυτοί που βάλανε τα δυνατά τους είναι αυτοί που κρατούν κυβερνητικές θέσεις, που μοιράζονται τον πλούτο, που χρησιμοποίησαν την Χ.Α όταν τη χρρειάστηκαν ως το μακρύ τους χέρι για τις βρωμοδουλειές τους. Πόσο αντιφασιστικό μπορεί να είναι ένα κράτος το οποίο στέλνει τα τσιράκια του τους μπάτσους να χτυπάνε καταλήψεις, να τρομοκρατεί κατοίκους και να τσακίζει διαδηλωτές στο δρόμο, να παρατείνει σκανδαλωδώς το χρόνο κράτησης των έγκλειστων μεταναστών στα κέντρα κράτησης, να κλείνει σχολεία, νοσοκομεία και να φτιάχνει φυλακές υψίστης ασφαλείας οι οποίες προορίζονται για ανθρώπους που αγωνίζονται και που είναι ένας πρόδρομος για τη μελλοντική κοινωνία φυλακή;

Μας θέλουν να ζούμε σε μια φασιστική κοινωνία. Θέλουν ο λαός να αισθάνεται απειλή από οργανώσεις που χρησιμοποιούν ένοπλες μορφές πάλης (Ε.Α , Σ.Π.Φ κ.α) και όχι από την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση που γεννά η τεχνητή κρίση του καπιταλισμού που είναι το πρόσωπο του σύγχρονου φασιμού. Στόχος είναι να προστατευτεί το κεφάλαιο και ο κόσμος να υποκύψει στη στρατηγική του φόβου και στην εξουσία, να τρομάξουμε και να λουφάρουμε στους καναπέδες μας καθώς ο φασισμός θα βρίσκεται πάντα μέσα στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Για εμάς, ο φασισμός δεν καταπολεμάτε στα παράθυρα των τηλεοράσεων ούτε στα κοινοβούλια ούτε και με φυλακίσεις των απογόνων του Χίτλερ και του Γκέμπελς. Είναι ένα κοινωνικό καθημερινό φαινόμενο και τσακίζεται στους δρόμους, στα πάρκα, στις πλατείες, στη δουλεία, στα σχολεία, στην οικογένεια, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό.

ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

 

 

ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΤΡΟΜΑΞΑΝΕ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΑ ΦΤΙΑΞΑΝΕ

Από την κοινωνία φυλακή στις φυλακές υψίστης ασφαλείας

Γνωρίζουμε πως θίγουμε επίμονα το ζήτημα των φυλακών, συνεπώς και της καταστολής. Τα συγκεκριμένα ζητήματα δε τα ανοίγουμε ούτε από φιλανθρωπία, μήτε κι από γενικευμένη συμπόνοια. Εξετάζουμε το χτίσιμο των νέων φυλακών απ’ τη σκοπιά ενός αμείωτου ταξικού πολέμου, ο οποίος οξύνεται μεταξύ καταπιεσμένων και αφεντικών. Οι φυλακές και ιδιαίτερα οι τύπου Γ, αναδύονται μέσα απ’ τα πιο σκοτεινά κάτεργα της ιστορίας (στρατόπεδα συγκέντρωσης, θάλαμοι αερίων, ξερονήσια, σοσιαλιστικά γκούλαγκ). Οι συγκεκριμένες φυλακές θα αποτελέσουν σήμερα το μεγαλύτερο μέσο καταστολής των εξουσιαστών. Απομωνομένα λευκά κελιά, βασανιστήρια, χαυχεδισμός μεταξύ των κρατουμένων οι οποίοι θα παρακολουθούνται 24 ώρες το 24ωρο από σύγχρονα συστήματα καμερών, καθολική αφαίρεση αδειών, συνοπτικά πλήρη εξόντωση.

Για ποιο λόγο χτίζουν τις συγκεκριμένες φυλακές;

Οι φυλακές γενικότερα δεν είναι σημερινό δημιούργημα. Κάθε εξουσία έχτιζε πάντοτε τις δικές της για να τιμωρήσει τα θύματα της και ταυτοχρόνως να εξοντώσει τους εχθρούς της.
Σήμερα ο <<καλός >> καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς και αστικής δημοκρατίας, φανερώνει το πραγματικό φασιστικό πρόσωπο. Η οικονομική κρίση οξύνεται, η φτώχεια οδηγεί στον αποκλεισμό, η ζωή μετατρέπεται σε ανέχεια. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης αποτελεί η όξυνση των κοινωνικών αντιστάσεων και εξεργέσεων, η συγκρότηση αντιεξουσιαστικών συμπεριφορών και επιθέσεων. Έτσι, οι αφεντάδες των ζωών μας μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν την κουτάλα, μπροστά στο ενδεχόμενο της κατάρευσής τους, θωρακίζονται. Το σύστημα της εκμετάλευσης που βιώνουμε καθημερινά δε λογαριάζει την ανθρώπινη ύπαρξη, τρεφόταν και θα συνεχίζει να τρέφεται με αίμα για να κερδοφορεί! Στις φυλακές τύπου Γ ο κρατούμενος θα υποστεί ότι πιο βάναυσο, τον πλήρη σωματικό και ψυχολογικό εξευτελισμό. Σκοπός των φυλακών τύπου Γ είναι να καταργήσουν την ανθρώπινη ύπαρξη και σκέψη του φυλακισμένου να τον εισάγουν απ’ την κοινωνία των ανθρώπων στην απομόνωση των τειχών.

Να προετοιμαστούμε για την κοινωνική επανάσταση για την κατάργηση όλων των φυλακών.

Οι φυλακές τύπου Γ δεν χτίζονται για κάποιους άλλους, αφορούν ολόκληρη την κοινωνία που στενάζει και οφείλει να σηκώνει ψηλότερα το κεφάλι της. Εμείς Αναρχικοί/ ελευθεριακοί κομμουνιστές καλούμε τον κόσμο που αντιλαμβάνεται την κρισημότητα των καιρών να αυτοοργανωθεί σε κάθε γειτονιά – σχολεία, χώρους δουλείας. Να οργανώσει την αντίσταση και την αλληλεγγύη αδιαμεσολάβητη χωρίς κομματάρχες και πατέρες του συνδικαλισμού. Τέλος, να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους παλεύουν εντός και εκτός των τειχών, για μια κοινωνία χωρίς φυλακές, χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιο

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΡΙΤΣΙΟ ΧΑΡΗ

Που δικάζεται την Τετάρτη 25 Ιούνη του 2014 για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί την στρατιωτική θητεία.

Είναι κοινά παραδεκτό, ότι τα τελευταία χρόνια έχει επιβληθεί στις πλάτες όλων των καταπιεσμένων κατοίκων του ελλαδικού χώρου  μια από τις χειρότερες κυριαρχικές επιβολές που εφαρμόζει το κράτος εκτάκτου ανάγκης, με την ολοφάνερη ανατροπή όλων των κοινωνικών, θεσμικών και λειτουργικών δεδομένων της μεταπολιτευτικής κρατικής δομής και την εφαρμογή καινούργιων και σκληρότερων όρων επιβίωσης για όλους.

Όροι που επιβλήθηκαν από τους τεχνοκράτες του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και με πολύ άνεση εφάρμοσαν έως και σήμερα οι ντόπιοι χρεωκοπημένοι εξουσιαστές με τα πολιτικά επιτελεία τους και τα οικονομικά λόμπι τους. Κράτος και κεφάλαιο με τον ωμό εκβιασμό τους, απέσπασαν την κοινωνική συναίνεση και δεν δίστασαν με την ανελέητη επίθεσή τους να  προκαλέσουν μέχρι και τον θάνατο.

Βίαιη μείωση μισθών και συντάξεων, λουκέτο σε 600.000 επιχειρήσεις, ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι, 6.000 αυτοκτονίες, τέσσερα στα δέκα παιδιά υποσιτίζονται, 450.000 νοικοκυριά με κομμένο ρεύμα. Κοινωνικός οικονομικός στραγγαλισμός με την φορομπηχτική πολιτική τους, εργασιακή σκλαβιά και απολύσεις με όρους φτώχιας, δανειζόμενοι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, κατάρρευση βασικού μισθού, ισοπέδωση της όποιας πρόνοιας και συστήματος υγείας, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, είναι πλέον η οδυνηρή πραγματικότητα της ζωής μας.

Από την άλλη το μεγάλο τραπεζικό, εφοπλιστικό, επικοινωνιακό, κατασκευαστικό και θρησκευτικό κεφάλαιο, παραμένει αλώβητο με τα κέρδη του να εκτινάσσονται στα ύψη, ενώ το πολιτικό τους προσωπικό ανάδειξε το φασιστικό του προσωπείο με την στρατικοποίηση της αστυνομίας και την αστυνομικοποίηση του στρατού.

Ο αστυνομικός μηχανισμός καταστέλλει με στρατιωτικού τύπου σχηματισμό και μέσα εκατοντάδες χιλιάδες καταπιεσμένων διαδηλωτών, ο δε στρατός αστυνομεύει τα σύνορα δολοφονώντας δεκάδες μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν μέσα στον ελλαδικό χώρο. Οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής στελεχώνονται από απολυμένους των ειδικών δυνάμεων στρατού (πεζοναύτες, αλεξιπτωτιστές, βατραχάνθρωποι κ.α.) ενώ ο στρατός με την άσκηση Καλλίμαχος είναι πανέτοιμος να επέμβει στις ταξικές συγκρούσεις, όπως ακριβώς έγινε σε Αίγυπτο, Τουρκία, Λίβανο, Συρία, Ταϋλάνδη, λατινική Αμερική κ.α.

Να θυμίσουμε ότι ο ελληνικός στρατός έχει εμπειρία στην δράση σε αστικά πεδία μιας και από την δεκαετία του 1990 με τον τερματισμό των αιματηρών συγκρούσεων στο Γιουγκοσλαβικό χώρο, έπαιξε τον ρόλο του σεκιούριτι σε όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις, που επέβαλλαν στους βομβαρδισμένους κατοίκους, τους δικούς τους όρους εκμετάλλευσης και δουλείας, έχοντας και ένα ρόλο αστυνομικού κατασταλτικού μηχανισμού.

Όσο αφορά την λεγόμενη «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» τους, αυτή συστρατεύτηκε δυναμικά με τις επιταγές των πολιτικών  προϊσταμένων της και καταστέλλει δικαστικά τους κοινωνικούς αγώνες, κρίνοντας παράνομες τις απεργίες και επιβάλλοντας επιστρατεύσεις σε όσους δεν υποχωρούν. Ενώ όσοι συλλαμβάνονται, είτε φυλακίζονται είτε μπαίνουν σε καθεστώς οικονομικού εκβιασμού, πληρώνοντας μεγάλες εγγυήσεις για την απελευθέρωσή τους. Για όσους βέβαια, θεωρηθούν επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια, θα οδηγηθούν στις φυλακές υψίστης ασφαλείας που ετοιμάζει το υπουργείο δικαιοσύνης στο Δομοκό.

Στα πλαίσια αυτά ο στρατός και ο στρατιωτικός δικαστικός μηχανισμός εντείνουν την οικονομική και δικαστική καταστολή ενάντια στους ολικούς αρνητές στράτευσης, με έκδοση ενταλμάτων σύλληψης με την αυτόφωρη διαδικασία, με την επιβολή οικονομικών προστίμου ύψους 6000,00, με απαγόρευση εξόδου από την χώρα και με επανειλημμένες ενοχλήσεις σε σπίτια.

Το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιου στις 25 Ιουνίου 2014, είναι κομμάτι της στρατιωτικής καταστολής και άρρηκτα συνδεδεμένο με την οδυνηρή πραγματικότητα της καταστολής των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Είναι μια ακόμα απόδειξη του αντιανθρώπινου ρόλου των στρατιωτικών αρχών που εναρμονίζεται με την αντικοινωνική δράση του κράτους.

 Ενός ρόλου που έχει να κάνει με την διαμόρφωση των υπηκόων σε πειθήνιους και άβολους δούλους για να υπηρετούν  «τους από πάνω» και που επιφυλάσσει άγριες διώξεις για όσους γυρνάνε δημόσια την πλάτη τους στην θητεία. Βέβαια όσοι επιλέγουν την θητεία, έρχονται αντιμέτωποι με μια διαρκή απάνθρωπη διαδικασία καθημερινού χτυπήματος της προσωπικότητας τους, του υποβιβασμού της αξιοπρέπειας τους και της καταστολής της συνείδησης τους, μετατρέποντάς τους  σε ανδρείκελα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της έντασης της στρατιωτικής καταστολής αποτελεί το στρατοδικείο του Μιχάλη Τόλη στις 14 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια του οποίου του επιβλήθηκε για δεύτερη φορά εκ νέου χρηματική ποινή 6.000 ευρώ για την δεύτερη ανυποταξία του τον Ιούλιο του 2013. Ενώ λίγες ημέρες αργότερα κινήθηκαν κατασταλτικά ενάντια σε αλληλέγγυους ολικούς αρνητές στράτευσης που παρευρέθηκαν στην δίκη της 14ης Μαρτίου, με την σύλληψη του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στις 9 Απρίλη, με την επιβολή 6.000 ευρώ πρόστιμο στον Ρίτσιο Χάρη στις 10 Απρίλη και την σύλληψη του Κώστα Γιάνναρου στις 15 Απριλίου. Ενώ στις 5/6 και μόλις 20 ημέρες πριν απο το επικείμενο στρατοδικείο του Χάρη Ρίτσιου, η στρατιωτική εισαγγελία του Ρουφ, έκδωσε καινούργιο ένταλμα σύλληψης του για την καινούργια ανυποταξία του στις 23/01/2014!

Η αλληλεγγύη είναι η αιχμή του δόρατος των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, η μόνη συνθήκη που προκαλεί ρήγμα στην κρατική και στρατοκρατική επίθεση, το μόνο ικανό όπλο να ανατρέψει και να εμποδίσει την επέλαση κράτους και κεφαλαίου που με την χρήση του μιλιταρισμού επιβάλουν την κοινωνική σιωπή και διασφαλίζουν τα συμφέροντα τους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΣ!

25/6/2014, 08:30, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ/ΡΟΥΦ

 

                                                                                                    ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ-ΕΣ

 

ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


Μας ζητούν να ψηφίσουμε. Αυτό θα πει να ξεχάσουμε ότι το κοινοβούλιο είναι μια μάσκα και ότι στη σημερινή κοινωνία η εξουσία βρίσκεται σε απίστευτο βαθμό ανεξέλεγκτη και μυστική. Με τις εκλογές αναπαράγεις την εξουσία και αναθέτεις στους επόμενους δυνάστες να καθορίσουν τη ζωή σου. Η δημοκρατία δεν είναι αυτό που σου σερβίρουν-με την ψήφο δεν αλλάζεις τη ζωή σου.

Τα κόμματα αποτελούνται από ιεραρχικές δομές και είτε πράσινα, είτε μπλε, είτε κόκκινα υπηρετούν πάντοτε τα συμφέροντα των αφεντικών του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Για εμάς εκλογική διαδικασία είναι η εναπόθεση των κοινωνικών αναγκών-αγώνων στα χέρια λίγων και η μη συμμετοχή του λαού στην επίλυση των προβλημάτων που με τη λογική της ανάθεσης αποτινάζει τις ευθύνες τους ψάχνοντας να βρει έτοιμες λύσεις, σε λεγόμενους τεχνοκράτες-αυθεντίες.

Είναι μια διαδικασία που σου δημιουργεί την αυταπάτη ότι εσύ αποφασίζεις με την ψήφο σου. Επιβάλλει και νομιμοποιεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου κάτω απ το μανδύα του εθνικού-ευρωπαϊκού συμφέροντος που στην ουσία είναι οι τραπεζικοί τοκογλύφοι και τα κρατικά τσιράκια τους.

Οι ευρωεκλογές αποτελούν την κορυφή της πυραμίδας που μέσω τον κομματικών και των <<ανεξάρτητων>> εκλεγμένων λαμβάνουν όλες τις κατευθυντήριες πολιτικές <<γραμμές>> για τις ευρωπαϊκές χώρες μέσα στα πλαίσια της πλουτοκρατίας.

Η ένταξη της χώρας στον εξουσιαστικό-ιμπεριαλιστικό μηχανισμό της ευρωπαϊκής ένωσης μας οδήγησε σε μια ακόμα επικίνδυνη εκλογική διαδικασία τις ευρωεκλογές .Η συμμετοχή στο <<ευρωμαντρί>> μετέφερε το κέντρο αποφάσεων στο άντρο των ευρωπαίων, τοκογλύφων, τραπεζιτών, βιομηχάνων και στρατιωτικών. Μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσίας, φτώχεια και καταστολή, λεηλασία φυσικών πόρων και πλουτοπαραγωγικών δομών.

Στη βάση αυτής της πυραμίδας υπάρχουν τα εκτελεστικά όργανα αυτών των πολιτικών που είναι η βουλή και τα περιφερειακά-δημοτικά εκλεγμένα σώματα που αν μη τι άλλο αποτελούν το μακρύ χέρι του θεσμού αυτού σε ρόλο κομπάρσου και μηχανής δημιουργίας ψευδαισθήσεων περί <<αυτοδιοίκησης>>.

Για εμάς η μόνη λύση ενάντια στην εκλογική διαδικασία είναι η συνειδητή αποχή. Δεν τρέφουμε καμία εκλογική αυταπάτη. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη να αποφασίζουμε εμείς για τους εαυτούς μας μέσω γενικών συνελεύσεων για τις πραγματικές ανάγκες μας και όχι για τις τσέπες μας.

Αντιστεκόμαστε στις κοινωνικές-ταξικές ανισότητες και στα συμφέροντα. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής. Δεν είμαστε άκρο όπως θέλουν να μας παρουσιάζουνε για να απαλύνουν τη θέση τους, μιλάμε για αξιοπρέπεια, για κοινωνική ευημερία και όχι για νούμερα και πωλήσεις.

 

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ. ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Κείμενο για την γενική απεργία 9/4/2014

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΑΨΕΤΕ

Το πολιτικό κατεστημένο, χρεωκοπημένο ηθικά, πολιτικά και οικονομικά, δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Κοιτάζοντας τη σύντομη ιστορία της Ελλάδας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο ως ένα προσχεδιασμένο εγχείρημα θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε την οικονομική πτώση της. Τόσο της Ελλάδας όσο και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών που ακολούθησαν την κρίση. Ποτέ δεν υπήρξε ευημερία.

Η ολομέτωπη επίθεση των κυρίαρχων σε μια περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική, αξιακή, αποκαλύπτει σε όλη της την έκταση την αντικοινωνική φύση του καπιταλισμού. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της επίθεσης αποτελούν: η διαρκής όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης στους χώρους της μισθωτής σκλαβιάς, ο αποκλεισμός 1000δων ανθρώπων από τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά, ο εξαναγκασμός στη μετανάστευση, η ένταση της καταστροφής και λεηλασίας του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης, η όξυνση της καταστολής και του έλεγχου και η προώθηση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Μεγάλο εμπόδιο στην ανάπτυξη της λαϊκής εργατικής πάλης, απέναντι στ’ αφεντικά και σε κάθε λογής εξουσιαστικής καταπίεσης αποτελούν οι λακέδες εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, τα κομματόσκυλα του ΠΑΜΕ καθώς και κάθε συνδικαλιστική πλέμπα που δίνουν το χέρι στο κεφάλαιο (βιομήχανους, εφοπληστές, κτλ) και κάθε λογής αφεντικό. Καλούμε την εργατική τάξη κι όποιον αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης να συντρίψει τους εργατοπατέρες και να αυτοοργανώσει τη σύγκρουση με τα τσιράκια του. Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για εφησυχασμό ούτε για επιστροφή στο μικροαστικό καναπέ. Καμιά επιστροφή στον παλιό κόσμο, στους παλιούς βασικούς μισθούς. Ο καπιταλισμός δεν καλοπίζεται,δεν διαχωρίζεται σε καλό και κακό, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ. Η καταστροφή του δεν περνάει μέσα από της μονοήμερες – κλανίες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργατοπατέρων. Καταστρέφεται μέσα από αντιδομές και γενικές συνελεύσεις οργανώνοντας γενικές απεργίες διαρκείας καταλαμβάνωντας τα μέσα παραγωγής και όλα όσα μας ανήκουν.

Παίρνοντας τις ζωές στα χέρια μας και βάζοντας τα θεμέλια για μια κοινωνία αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης που μέσα από συνεχή αντίσταση και αγώνα με όλα τα μέσα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Άλλωστε το έχουν αποδείξει οι κάτοικοι της Κερατέας αποτρέποντας την δημιουργία ΧΥΤΑ, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής με τον συνεχή αγώνα να αποτρέψουν τη βάναυση λεηλασία της φύσης από τα αρπακτικά του καπιταλισμού και οι εργαζόμενοι του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ .

 

ΟΥΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

ΟΥΤΕ ΚΟΣΜΟΥΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Η φυλακή πάντοτε αποτελούσε το έσχατο μέσο καταστολής, κάθε εξουσιαστικού κρατικού μηχανισμού. Από την “Σοβιετική ένωση” μέχρι τις ΗΠΑ και τα Κινέζικα μπουντρούμια, κράτη όλων των πολιτικών αποχρώσεων δημιούργησαν σωφρονιστικά συστήματα, των οποίων ο εξοντωτικός  χαρακτήρας όλο και γιγαντώνεται. Αν το Γκουαντάναμο και τα κελιά της Τουρκίας μας φαίνεται κάτι μακρινό και απάνθρωπο, τώρα παρόμοιες φυλακές ετοιμάζονται σε όλα τα μήκη-πλάτη του πλανήτη, συνεπώς και στη χώρα που ζούμε.

Οι εξουσιαστές βασανιστές ονόμασαν τις νέες αυτές μεσαιωνικές φυλακές υψίστης ασφαλείας. Οι συγκεκριμένες φυλακές είναι εφεύρεση τις ΗΠΑ της μητρόπολης του καπιταλισμού. Όλη η δομή του είναι βασισμένη στο δίπολο εξόντωση-καταστολή! Συρματοπλέγματα παντού κελιά που χωρούν ίσα ίσα έναν κρατούμενο, ανύπαρκτες άδειες, 24 ωρος έλεγχος με συστήματα καμερών, ανθρωποφύλακες   που βασανίζουν και στέλνουν στην απομόνωση κρατουμένους. Τέτοια φυλακή ετοιμάζουν να χτίσουν οι έλληνες εξουσιαστές στο ΔΟΜΟΚΟ. Ποιους αφορούν οι φυλακές υψίστης ασφαλείας;

Εμείς ως Αναρχικοί-Αντιεξουσιαστές θεωρούμε και παλεύουμε ενάντια σε κάθε κατασταλτικό μέσο. Οι συγκεκριμένες φυλακές δημιουργούνται για να “φιλοξενήσουν” όσους αντιστέκονται. Είναι οι κοινωνικοί ταξικοί αγώνες που δημιουργούν τριγμούς στους Δένδιες και το συνάφι του. Είναι η φτώχια και η εξαθλίωση που οδηγούν φτωχούς κι απόκληρους στις κλοπές και σε αυτό που ονομάζουν οι εξουσιαστές παραβατικότητα. Εγκληματίες και ποινικοί είναι μόνο οι κυβερνήσεις και όσοι της προστατεύσουν. Για εμάς υπάρχουν οι αποκλεισμένοι της κοινωνίας και οι βασανιστές της. Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας είναι η νέα Μακρόνησος και είναι στο χέρι των αγωνιζόμενων και των καταπιεσμένων να το σταματήσουν.

Ας προετοιμάσουμε το έδαφος για μια κοινωνία χωρίς φυλακές χωρίς καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτοοργανώνοντας τις αντιστάσεις μας να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας


ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – ΣΑΡΑΝΤΑ ΝΟΕΜΒΡΗΔΕΣ ΜΕΤΑ
  Ιχνηλατώντας τις εξεγέρσεις του τότε, του σήμερα, του αύριο… γιατί η κριτική ανάκτηση της ιστορίας είναι μια ζωτική, ηθική πράξη διανοητικότητας και δημιουργικής αντίστασης. Το επαναστατικό πνεύμα που διατρέχει τον ξεσηκωμό των Ιουλιανών του ’65, την παγκόσμια έκρηξη του ’68, την ελευθεριακή ρωγμή του γαλλικού Μάη, την “Επανάσταση των Γαρυφάλλων” στην Πορτογαλία και την ανατροπή του μιλιταρισμού στην Ταϋλάνδη, εμπνέει και την εξέγερση του λαού της Αθήνας το ’73 με επίκεντρο το Πολυτεχνείο ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (ΝΑΤΟ). 
  Στη διάρκεια της απριλιανής χούντας του  ’67 οι πολιτικοί παρέμειναν απαθείς, η κοινωνική πλειονότητα αδρανής στην ιδιώτευσή της, ενώ δικαστές, εκκλησία και ακαδημία βρισκόντουσαν στο πλευρό του καθεστώτος. Παρόλα αυτά η στρατοκρατία εφάρμοσε συστηματική, ωμή βία, με άγρια βασανιστήρια και δολοφονίες σε όσους αντιστέκονταν είτε με πιο ήπιες μορφές πάλης είτε με δυναμικές ενέργειες βομβιστικών επιθέσεων (όπως εναντίον του Παπαδόπουλου και της πρεσβείας των ΗΠΑ. Χιλιάδες αγωνιστές στην εξορία, στα ξερονήσια, στα μπουντρούμια της ασφαλείας και του κολαστηρίου του ΕΤΑ – ΕΣΑ. Σε αυτό το κλίμα αρχίζει να αναπτύσσεται το αντιδικτατορικό νεολαιίστικο φοιτητικό κίνημα, πρώτα με αυθόρμητες αλλά συνειδητές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πορείες και ακολούθως με αυτοοργανωμένες καταλήψεις στη Νομική και το Μετσόβιο. Αμεσοδημοκρατικές γενικές συνελεύσεις και εκλογές ανακλητών επιτροπών στις σχολές, ριζοσπαστικοποιούν τους νέους ενάντια και πέρα από κόμματα, επαγγελματίες πολιτικούς και γραφειοκράτες. Αποκορύφωμα αυτού του ακηδεμόνευτου κινήματος ήταν η κατάληψη και εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του ’73 και ακολουθούν Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα, παρά τις αντιδράσεις των σταλινικών και των υποστηρικτών της συμβιβαστικής τάσης. Τα συνθήματα των αναρχικών, των αυτόνομων και ανέντακτων “ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ”, “ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΕΝΙΚΗ”, “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ” δε θάβονται, αντηχούν δυνατά. Επαναστατημένοι νεολαίοι, σπουδάστριες, εργαζόμενοι, μαθήτριες στήνουν οδοφράγματα, επιτίθονται σε υπουργεία και τράπεζες. Μολότοφ, πέτρες και φωτιές σε όλο το κέντρο της πρωτεύουσας εναντίον της κρατικής τρομοκρατίας των τανκς, των ελεύθερων σκοπευτών, των εκπαιδευμένων δολοφόνων που πυροβολούν στο ψαχνό: δεκάδες οι νεκροί και εκατοντάδες οι τραυματίες. Η συνέχεια γνωστή, ο Ιωαννίδης αναλαμβάνει αρχιδικτάτορας, το ΚΚΕ στην Πανσπουδαστική Νο8 κάνει λόγο για 350 πράκτορες της ΚΥΠ και προβοκάτορες που ξεκίνησαν την κατάληψη, πραξικόπημα στην Κύπρο κατά του Μακάριου, εισβολή του τουρκικού στρατού, χιλιάδες νεκροί, αγνοούμενοι και ξεριζωμένοι, παράδοση της εξουσίας απ’τους στρατιωτικούς του Καραμανλή, “Αττίλας ΙΙ”, η αποχουντοποίηση που δεν έγινε και οι αρχιβασανιστές ελεύθεροι. 
  Εκατομμύρια κόσμου στις πρώτες πορείες των επετείων και μεγάλη συσπείρωση στο χώρο των αναρχικών με εξεγερτικά γεγονότα σχεδόν κάθε Νοέμβρη. Το ’80 τα ΜΑΤ δολοφονούν την εργάτρια Στ. Κανελλοπούλου και το φοιτητή Ι. Κουμή ενώ το ’85 ο μπάτσος Μελισάς σκοτώνει εν ψυχρώ τον 15χρονο Μ. Καλτεζά και ακολουθεί κατάληψη του χημείου (όπου για πρώτη φορά η “σοσιαλιστική δημοκρατία” τους κάνει άρση ασύλου). Το ’95 η αντικρατική εξέγερση του Πολυτεχνείου, μετά τις ταραχές στις φυλακές και την κατάληψη της Θεολογικής στη Θεσσαλονίκη, αντιμετωπίζει την εισβολή των πάνοπλων φρουρών του καθεστώτος με μαζικές συλλήψεις 500 και πλέον αναρχικών και ανυπότακτων νεολαίων. Το ’77, το ’87, το ’92, το ’94 και το ’03 σημαδεύονται από έντονες συγκρουσιακές καταστάσεις με επιθέσεις σε κρατικά κτίρια, οδοφράγματα και μολότοφ εναντίον του χημικού οπλοστασίου ΜΑΤ και φασιστών. Οι ομάδες κρούσης των ΚΝΑΤ συνδράμουν τους κρατικούς τραμπούκους και το ’98 εγκλωβίζουν και παραδίδουν στα ΜΑΤ περισσότερους από 150 αντιεξουσιαστές. Η εξεγερμένη νεολαία και οι αναρχικοί αγωνίζονται συνειδητά ενάντια στις εξουσίες, μικρές και μεγάλες, που φράζουν το δρόμο προς την ελευθερία, καθώς κράτος και καπιταλισμός συνεχίζουν να κυριαρχούν αλλάζοντας προσωπεία φασιστικά, δημοκρατικά, σοσιαλιστικά και φιλελεύθερα ενώ κόμματα και πολιτικοί λυσσάνε για την εξουσία και νεοναζί  εκκολάπτονται από το σάπιο αβγό του βάρβαρου συστήματος. 
 Η παγκόσμια πολυδιάστατη κρίση της οικονομίας της αγοράς γεννά εξαθλίωση, ανεργία απόγνωση και νέα ξενιτιά. Χιλιάδες αυτοκτονίες, εξαρτησιογόνες ουσίες που θερίζουν, οικονομικοί μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πρόσφυγες πνίγονται στη Μεσόγειο, δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι στα κρατικά κελιά, αναμορφωτήρια, φυλακές, ψυχιατρεία, λεηλασία της φύσης, στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μια σύγχρονη δυστοπία που ξεπερνά το Οργουελιακό 1984. Και όμως νέες αυτοοργανωμένες καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αντιστέκονται στο νέο ολοκληρωτισμό με τους νέους ανθρώπους στο δρόμο της αντίστασης, της ελευθεριακής δημιουργικότητας, της ευτοπίας για έναν κόσμο ακρατικό, για μια κοινωνία ανεξούσια. Ο ασυμβίβαστος αγώνας των αναρχικών συνδέεται μέσω ενός μαυροκόκκινου νήματος με όλες τις αντιστάσεις και τις εξεγέρσεις των καταπιεζόμενων ανθρώπων από τους Ζαπατίστας, το Σηάτλ, τη Γένοβα, τη Θεσσαλονίκη του ’03, την Οαχάκα και τα κινήματα των ακτήμονων γεωργών στη Λατινική Αμερική μέχρι τους Παλαιστίνιους μαχητές, τους Ισραηλινούς αρνητές στράτευσης, το κίνημα καταλήψεων στις ΗΠΑ, τις εργατικές άγριες απεργίες στην Κίνα και την Ινδία, τη “μισοανθισμένη Αραβική Άνοιξη” και την άνθηση του αναρχικού κινήματος στην Αίγυπτο, την Τουρκία, τη Βραζιλία… και έπεται συνέχεια…
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ