ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
Τα τελευταία πέντε χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο διαδραματίζεται μια βαθιά οικονομική κρίση. Συγκεκριμένα στον ελλαδικό χώρο παρατηρείται μία κατάσταση “έκτακτης ανάγκης” που έκανε την εμφάνιση της με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου από την ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές της. Η συμφωνία αυτή οδήγησε στην κορύφωση της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης με στόχο την επίθεση του κράτους στις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις. Μέσα από την αυξανόμενη υποτίμηση των ζωών μας και της εργατικής μας δύναμης βιώνουμε συνεχώς μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών-συντάξεων, συρρίκνωση των συστημάτων υγείας-παιδείας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Σε όλο αυτό το διάστημα και με την εξαθλίωση να γίνετε όλο και πιο αισθητή, το κράτος νιώθοντας ότι δεν μπορεί να επιβάλλει την κυριαρχία του απέναντι στο λογικό και αυξανόμενο ξέσπασμα της κοινωνικής οργής χρησιμοποιεί όλες τις κατασταλτικές δυνάμεις και μεθόδους ώστε να καταστείλει όλους όσους αντιστέκονται.
Σε όλη αυτήν την κατάσταση ως βαλβίδα αποσυμπίεσης ήρθε να λειτουργήσει η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ. η οποία επιζητώντας την κοινωνική ειρήνη προσπάθησε να καπελώσει πληθώρα κοινωνικών και ταξικών αγώνων του προηγούμενου διαστήματος. Το διάστημα των 8 μηνών ήταν αρκετό για την ανάδειξη της κολοτούμπας του “πρώτη φορά αριστερά”. Σκοπός της νέας κυβέρνησης ήταν να δείξει ένα ανθρώπινο προσωπείο για να καλύψει τη σκληρότητα του κράτους, ώστε να κάμψει τις αντιστάσεις, προβάλλοντας τον “αντιμνημονιακό” χαρακτήρα της. Από την πρώτη στιγμή όμως, προεκλογικά ακόμα, ξεπρόβαλε η διάθεση των νέων κατόχων της εξουσίας που ήταν η ενίσχυση του κεφαλαίου και η καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
Ο Σύριζα όλον αυτόν το καιρό αναλώθηκε σε μία “σκληρή” διαπραγμάτευση που από την αρχή έδειχνε σημάδια αποτυχίας (όπως και έγινε). Ντόπιο και ξένο κεφάλαιο έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων και ότι στόχος είναι η εξαθλίωση των εκμεταλλευόμενων κομματιών αυτής της κοινωνίας. Η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ. ανέλαβε τη συνέχιση του έργου των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και την πολιτική λιτότητας μέσα από την αναγνώριση του χρέους. Με τα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε και με την αποτυχία διαπραγμάτευσης να την ακολουθεί, έπαιξε το παιχνίδι του δημοψηφίσματος που έθετε το ψευτοδίλημμα του ΝΑΙ ή ΟΧΙ όσο αφορά την παραμονή στο μνημόνιο άρα και στην Ευρώπη. Αν ο Σύριζα συμφωνούσε με ευκολία στο νέο μνημόνιο, θα σήμαινε την αυτόματη έξοδό του από τη διακυβέρνηση της χώρας. Το δημοψήφισμα είχε ως αποτέλεσμα το ΟΧΙ απέναντι στην εξαθλίωση, τα μνημόνια, τη φτώχεια και την καταπίεση. Ένα “όχι” όμως, που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση προς όφελος της για να διαπραγματευτεί με την Ευρώπη αλλά και ως ένα μέσο εκτόνωσης του κόσμου πριν τη μνημονιακή συμφωνία που θα ακολουθούσε, μία συμφωνία ακόμα σκληρότερη από τα προηγούμενα μνημόνια.
Μετά την παρουσία του Σύριζα και των Ανεξάρτητων Ελλήνων στη εξουσία είδαμε το πραγματικό πρόσωπο της αριστερής κυβέρνησης. Οι αυτοαποκαλούμενοι “σωτήρες” δεν κατάφεραν, ούτε αυτοί με τη σειρά τους να δώσουν μία λύση στους καταπιεσμένους αυτής της κοινωνίας. Για μια ακόμα φορά καλούμαστε στις κάλπες ώστε να επιλέξουμε ποιός θα πάρει τα ινία τις εξουσίας. Όμως, όποιο και να είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, ξέρουμε ότι αυτός που θα έρθει να κυβερνήσει, στόχο θα έχει τη συνέχιση της βίαιης φτωχοποίησης, της καταστολής αλλά και την εφαρμογή του 3ου μνημονίου.
Εμείς ως αναρχικοί τασσόμαστε ενάντια σε κάθε είδους εκλογικής αυταπάτης και αναγνωρίζουμε ότι κανένα κόμμα και καμία κυβέρνηση δεν θα δώσει λύσεις στην διαρκή εξαθλίωση των ζωών μας. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας ώστε να μπορέσουμε να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε κοινωνική νομιμοποίηση πολιτικών και εξουσιαστικών θεσμών. Από την πλευρά μας, μέχρι την ολοκλήρωση των εκλογικών διαδικασιών, παρατάσσουμε την αντιεκλογική και αντικρατική δράση μέσω της συμμετοχής στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Υποστηρίζουμε έμπρακτα την συνειδητή αποχή και καλούμε όσες και όσους απέχουν, να συμμετέχουν στις οριζόντιες αδιαμεσολάβητες κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες και στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΞΕΝΑ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ – ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ
Αναρχικοί/ές – Αντιεξουσιαστές/στριες
ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Μας ζητούν να ψηφίσουμε. Αυτό θα πει να ξεχάσουμε ότι το κοινοβούλιο είναι μια μάσκα και ότι στη σημερινή κοινωνία η εξουσία βρίσκεται σε απίστευτο βαθμό ανεξέλεγκτη και μυστική. Με τις εκλογές αναπαράγεις την εξουσία και αναθέτεις στους επόμενους δυνάστες να καθορίσουν τη ζωή σου. Η δημοκρατία δεν είναι αυτό που σου σερβίρουν-με την ψήφο δεν αλλάζεις τη ζωή σου.
Τα κόμματα αποτελούνται από ιεραρχικές δομές και είτε πράσινα, είτε μπλε, είτε κόκκινα υπηρετούν πάντοτε τα συμφέροντα των αφεντικών του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
Για εμάς εκλογική διαδικασία είναι η εναπόθεση των κοινωνικών αναγκών-αγώνων στα χέρια λίγων και η μη συμμετοχή του λαού στην επίλυση των προβλημάτων που με τη λογική της ανάθεσης αποτινάζει τις ευθύνες τους ψάχνοντας να βρει έτοιμες λύσεις, σε λεγόμενους τεχνοκράτες-αυθεντίες.
Είναι μια διαδικασία που σου δημιουργεί την αυταπάτη ότι εσύ αποφασίζεις με την ψήφο σου. Επιβάλλει και νομιμοποιεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου κάτω απ το μανδύα του εθνικού-ευρωπαϊκού συμφέροντος που στην ουσία είναι οι τραπεζικοί τοκογλύφοι και τα κρατικά τσιράκια τους.
Οι ευρωεκλογές αποτελούν την κορυφή της πυραμίδας που μέσω τον κομματικών και των <<ανεξάρτητων>> εκλεγμένων λαμβάνουν όλες τις κατευθυντήριες πολιτικές <<γραμμές>> για τις ευρωπαϊκές χώρες μέσα στα πλαίσια της πλουτοκρατίας.
Η ένταξη της χώρας στον εξουσιαστικό-ιμπεριαλιστικό μηχανισμό της ευρωπαϊκής ένωσης μας οδήγησε σε μια ακόμα επικίνδυνη εκλογική διαδικασία τις ευρωεκλογές .Η συμμετοχή στο <<ευρωμαντρί>> μετέφερε το κέντρο αποφάσεων στο άντρο των ευρωπαίων, τοκογλύφων, τραπεζιτών, βιομηχάνων και στρατιωτικών. Μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσίας, φτώχεια και καταστολή, λεηλασία φυσικών πόρων και πλουτοπαραγωγικών δομών.
Στη βάση αυτής της πυραμίδας υπάρχουν τα εκτελεστικά όργανα αυτών των πολιτικών που είναι η βουλή και τα περιφερειακά-δημοτικά εκλεγμένα σώματα που αν μη τι άλλο αποτελούν το μακρύ χέρι του θεσμού αυτού σε ρόλο κομπάρσου και μηχανής δημιουργίας ψευδαισθήσεων περί <<αυτοδιοίκησης>>.
Για εμάς η μόνη λύση ενάντια στην εκλογική διαδικασία είναι η συνειδητή αποχή. Δεν τρέφουμε καμία εκλογική αυταπάτη. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη να αποφασίζουμε εμείς για τους εαυτούς μας μέσω γενικών συνελεύσεων για τις πραγματικές ανάγκες μας και όχι για τις τσέπες μας.
Αντιστεκόμαστε στις κοινωνικές-ταξικές ανισότητες και στα συμφέροντα. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής. Δεν είμαστε άκρο όπως θέλουν να μας παρουσιάζουνε για να απαλύνουν τη θέση τους, μιλάμε για αξιοπρέπεια, για κοινωνική ευημερία και όχι για νούμερα και πωλήσεις.
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ. ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
