Tag: κεντρικη πλατεια

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του ’73 κατά τη διάρκεια της χουντικής επταετίας ’67-’74, σηματοδότησε μια στιγμή αυθόρμητης κοινωνικής αντίστασης απέναντι στο τυρρανικό καθεστώς των συνταγματαρχών. Μια συνέλευση φοιτητών στη Νομική παίρνει την απόφαση να καταλάβει το Πολυτεχνείο δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα ενάντια στη δικτατορία. Για τρεις ημέρες γύρω από το Πολυτεχνείο διεξάγονται συγκρούσεις με τους μπάτσους του καθεστώτος από τη μία και τους εξεγερμένους από την άλλη. Παρ’ όλο που τα κόμματα και ιδιαίτερα το ΚΚΕ κατήγγειλαν την κατάληψη, εκατοντάδες κόσμου φτάνουν απ’ άκρη σ’ άκρη της Αθήνας και των γύρω περιοχών, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια λαϊκή συσπείρωση γύρω από τους φοιτητές. Η κατάληψη παίρνει ταξικά χαρακτηριστικά και ξεφεύγει από τον έλεγχο των δυνάμεων καταστολής. Έτσι το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου το Πολυτεχνείο κυκλώνεται από τα τανκς του στρατού, με αποτέλεσμα η εξέγερση να πνιγεί στο αίμα. Δεκάδες νεκροί, συλλήψεις και βασανιστήρια στα ΕΑΤ-ΕΣΑ (στρατιωτικές φυλακές – βασανιστήρια).
Με το πέρασμα των χρόνων και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, όλα τα κόμματα (ειδικά της Αριστεράς) προσπάθησαν να καπελώσουν και να στιγματίσουν τον αγώνα του Πολυτεχνείου. Τα διάφορα κομματόσκυλα τύπου Δαμανάκη κ.λ.π. αποδεικνύουν περίτρανα τη φράση «τα στερνά δεν τίμησαν τα πρώτα». Τα λιγοστά ανδρείκελα ορισμένων δεν μπορούν ούτε να αμαυρώσουν ούτε να καπηλευτούν μια τέτοια λαϊκή εξέγερση. Εμείς, αποδομώντας τη γιορτούλα και την επέτειο, είμαστε με τους χιλιάδες ανώνυμους αντιστασιακούς εκείνης της περιόδου που έπεσαν είτε στα ξερονήσια της εξορίας είτε στην πύλη του Πολυτεχνείου, παλεύοντας για την ελευθερία.

Νοέμβρης του 2015
Όλοι αναλογιζόμενοι τις συνθήκες ζωής και την κατάσταση που επικρατούσε στη χούντα, δεν μπορούνε εύκολα να βρούνε μία σύνδεση της σημερινής ζωής με το τότε. Για μας ο φασισμός σίγουρα δεν τελείωσε το ’73 αλλά συνεχίζει να αναπαράγεται με πιο ύπουλες μορφές και σε διάφορες εκφάνσεις.
Σήμερα η «δημοκρατική» εξουσία μόνο φασίζουσες συμπεριφορές επιδεικνύει αφού οτιδήποτε ξεφεύγει από τα στενά όρια που ορίζει, θεωρείται παραβατικό. Μπορείς να είσαι φιλήσυχος νοικοκυραίος και να λες «ναι» σε κάθε εντολή της εξουσίας αλλά δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς, δεν μπορείς να φωνάξεις, πόσο μάλλον να ουρλιάξεις. Εκεί το μακρύ χέρι της εξουσίας, είτε με τη μορφή μπάτσων είτε με τη μορφή νεοναζιστών, θα σε χτυπήσει, θα σε φυλακίσει και θα σε βασανίσει. Αν τολμήσεις να σκεφτείς πως η πραγματικότητα που ζεις δεν είναι ζωή, πρέπει με χίλιους τρόπους να κατασταλείς.
Φασισμός για εμάς δεν είναι μόνο οι φυλακίσεις αγωνιστών και οι ποινικοποιήσεις των φιλικών και συγγενικών μας σχέσεων. Φασισμός είναι οι 10 ώρες δουλειάς την ημέρα με σκυμμένο το κεφάλι για ένα μισθό ντροπής που δε σου φτάνει ούτε για τα βασικά, όπως κάλλιστα δε σου φτάνουνε και οι ώρες. Φασισμός είναι η προσπάθεια επιβολής μιας ταξικής ειρήνης, τα αποτελέσματα της οποίας είναι η τρομοκρατία και η εκμετάλλευση των εργατών και άλλων «κατώτερων» κοινωνικά στρωμάτων, με μειώσεις μισθών, απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, το φόβο της ανεργίας κ.λ.π., μέχρι την κατάλυση κάθε δικαιώματός μας χωρίς σταματημό.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και ο ρόλος των ΜΜΕ (καθαρά καθοδηγούμενων από τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα) που με τη θεωρία των δύο άκρων από τη μία συγκρίνουν νεοναζί υπαλλήλους με αγωνιστές και από την άλλη καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, επιζητώντας την κοινωνική σιωπή και ανάπαυση και κυρίως την αλήθεια κρυμμένη.
Ο Νοέμβρης του ’73 δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία εξέγερση απέναντι σε ένα σύστημα που επιτίθεται εδώ και δεκαετίες στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης ακολούθησαν δεκάδες εξεγέρσεις και συγκρούσεις μεταξύ εκμεταλλευτών – εκμεταλλευόμενων, οι οποίες αφήνουν πίσω τους νεκρούς αγωνιστές όπως ο Μιχάλης Καλτεζάς, ο Κουμής και η Κανελλοπούλου.
Σήμερα σε ένα ασφυκτικό κοινωνικό-ταξικό περιβάλλον και ενώ η «αριστερή» κυβέρνηση προσπαθεί να διασώσει τον καπιταλισμό και εντείνει την πολιτική των αφεντικών, οι εξεγέρσεις αποτελούν φάρο και παρακαταθήκη για τους καταπιεσμένους. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμιά εξουσία και από κανένα κρατικό – παρακρατικό φασίστα. Η ευθύνη είναι δική μας και θα αντικατοπτριστεί στις γενιές που έπονται. Εμείς σαν αναρχικοί/ες παλεύουμε και προτείνουμε τη δημιουργία αντιδομών απέναντι στο κράτος τρομοκράτη. Αυτοοργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, εκπαίδευσης, γειτονιάς. Λήψη αποφάσεων μέσα από συνελεύσεις αντιιεραρχικές. Αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ταξική αλληλεγγύη σε ντόπιους και μετανάστες.
Να μην αφήσουμε οι αγώνες μας να γίνουν βορά στα χέρια των εκάστοτε εξουσιαστών.
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
Συνέλευση Αναρχικών Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Καρδίτσας

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δύο συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στη πόλη της Καρδίτσας.Για την ακρίβεια χθές 18-9 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική συγκέντρωση, μικροφωνική παρέμβαση και στη συνέχεια πορεία για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τους ναζί τραμπούκους, μαχαιροβγάλτες της Χ.Α. Η συμετοχή του κόσμου ήταν αρκετά καλή για τα δεδομένα της πόλης. Το Α/Α μπλοκ αριθμούσε γύρο στα 60 άτομα αν και ήταν το μοναδικό με μόνη εξέρεση αυτό της ανταρσίας που ακολουθούσε αλλά δεν ήταν παρά μόνο καμιά 10αριά άτομα.Η Πορεία είχε παλμό αλλά όχι όσο θα έπρεπε.Μπάτσοι κα ασφαλήτες παντού και μια διμοιρία μπροστά στα γραφεία των ασπόνδυλων.

Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη συγκέντρωση με  αντιεκλογικό, αντικρατικό χαρακτήρα με μικροφωνική, όπου αναρτήθηκε πανό και μοιράστηκε και διαβάστηκε κείμενο.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΟΡΙΑ ΤΗΣ Χ.Α – ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ !

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ-ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
Τα τελευταία πέντε χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο διαδραματίζεται μια βαθιά οικονομική κρίση. Συγκεκριμένα στον ελλαδικό χώρο παρατηρείται μία κατάσταση “έκτακτης ανάγκης” που έκανε την εμφάνιση της με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου από την ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές της. Η συμφωνία αυτή οδήγησε στην κορύφωση της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης με στόχο την επίθεση του κράτους στις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις. Μέσα από την αυξανόμενη υποτίμηση των ζωών μας και της εργατικής μας δύναμης βιώνουμε συνεχώς μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών-συντάξεων, συρρίκνωση των συστημάτων υγείας-παιδείας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Σε όλο αυτό το διάστημα και με την εξαθλίωση να γίνετε όλο και πιο αισθητή, το κράτος νιώθοντας ότι δεν μπορεί να επιβάλλει την κυριαρχία του απέναντι στο λογικό και αυξανόμενο ξέσπασμα της κοινωνικής οργής χρησιμοποιεί όλες τις κατασταλτικές δυνάμεις και μεθόδους ώστε να καταστείλει όλους όσους αντιστέκονται.
Σε όλη αυτήν την κατάσταση ως βαλβίδα αποσυμπίεσης ήρθε να λειτουργήσει η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ. η οποία επιζητώντας την κοινωνική ειρήνη προσπάθησε να καπελώσει πληθώρα κοινωνικών και ταξικών αγώνων του προηγούμενου διαστήματος. Το διάστημα των 8 μηνών ήταν αρκετό για την ανάδειξη της κολοτούμπας του “πρώτη φορά αριστερά”. Σκοπός της νέας κυβέρνησης ήταν να δείξει ένα ανθρώπινο προσωπείο για να καλύψει τη σκληρότητα του κράτους, ώστε να κάμψει τις αντιστάσεις, προβάλλοντας τον “αντιμνημονιακό” χαρακτήρα της. Από την πρώτη στιγμή όμως, προεκλογικά ακόμα, ξεπρόβαλε η διάθεση των νέων κατόχων της εξουσίας που ήταν η ενίσχυση του κεφαλαίου και η καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
Ο Σύριζα όλον αυτόν το καιρό αναλώθηκε σε μία “σκληρή” διαπραγμάτευση που από την αρχή έδειχνε σημάδια αποτυχίας (όπως και έγινε). Ντόπιο και ξένο κεφάλαιο έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων και ότι στόχος είναι η εξαθλίωση των εκμεταλλευόμενων κομματιών αυτής της κοινωνίας. Η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ. ανέλαβε τη συνέχιση του έργου των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και την πολιτική λιτότητας μέσα από την αναγνώριση του χρέους. Με τα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε και με την αποτυχία διαπραγμάτευσης να την ακολουθεί, έπαιξε το παιχνίδι του δημοψηφίσματος που έθετε το ψευτοδίλημμα του ΝΑΙ ή ΟΧΙ όσο αφορά την παραμονή στο μνημόνιο άρα και στην Ευρώπη. Αν ο Σύριζα συμφωνούσε με ευκολία στο νέο μνημόνιο, θα σήμαινε την αυτόματη έξοδό του από τη διακυβέρνηση της χώρας. Το δημοψήφισμα είχε ως αποτέλεσμα το ΟΧΙ απέναντι στην εξαθλίωση, τα μνημόνια, τη φτώχεια και την καταπίεση. Ένα “όχι” όμως, που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση προς όφελος της για να διαπραγματευτεί με την Ευρώπη αλλά και ως ένα μέσο εκτόνωσης του κόσμου πριν τη μνημονιακή συμφωνία που θα ακολουθούσε, μία συμφωνία ακόμα σκληρότερη από τα προηγούμενα μνημόνια.
Μετά την παρουσία του Σύριζα και των Ανεξάρτητων Ελλήνων στη εξουσία είδαμε το πραγματικό πρόσωπο της αριστερής κυβέρνησης. Οι αυτοαποκαλούμενοι “σωτήρες” δεν κατάφεραν, ούτε αυτοί με τη σειρά τους να δώσουν μία λύση στους καταπιεσμένους αυτής της κοινωνίας. Για μια ακόμα φορά καλούμαστε στις κάλπες ώστε να επιλέξουμε ποιός θα πάρει τα ινία τις εξουσίας. Όμως, όποιο και να είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, ξέρουμε ότι αυτός που θα έρθει να κυβερνήσει, στόχο θα έχει τη συνέχιση της βίαιης φτωχοποίησης, της καταστολής αλλά και την εφαρμογή του 3ου μνημονίου.
Εμείς ως αναρχικοί τασσόμαστε ενάντια σε κάθε είδους εκλογικής αυταπάτης και αναγνωρίζουμε ότι κανένα κόμμα και καμία κυβέρνηση δεν θα δώσει λύσεις στην διαρκή εξαθλίωση των ζωών μας. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας ώστε να μπορέσουμε να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε κοινωνική νομιμοποίηση πολιτικών και εξουσιαστικών θεσμών. Από την πλευρά μας, μέχρι την ολοκλήρωση των εκλογικών διαδικασιών, παρατάσσουμε την αντιεκλογική και αντικρατική δράση μέσω της συμμετοχής στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Υποστηρίζουμε έμπρακτα την συνειδητή αποχή και καλούμε όσες και όσους απέχουν, να συμμετέχουν στις οριζόντιες αδιαμεσολάβητες κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες και στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΞΕΝΑ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ – ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ

Αναρχικοί/ές – Αντιεξουσιαστές/στριες

2 πανό αναρτήθηκαν χθές 2/9/15 από το Α.Σ.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, το ένα ως ελάχιστη αλληλεγγύη στην Έυη Στατήρη στα πλαίσια πανελλαδικής δράσης και το 2ο ως αλληλεγγύη στους πρόσφυγες – μετανάστες προαναγγέλοντας και τη συγκέντρωση της Δευτέρας 7/9 με κάλεσμα.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ-ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΗ ΣΤΑΤΗΡΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!

Τη Δευτέρα 7/9 από της 11:00 το πρωί μέχρι της 3:00 το μεσημέρι και από της 6:00 εως της 10:00 το βράδυ στη κεντρικη πλατεια θα συγκεντρωθούν είδη πρώτης ανάγκης(ρούχα,τρόφιμα,φάρμακα,χρήματα κ.α)για τους μετανάστες-πρόσφυγες.Θα υπάρχει μικροφωνική ,μοίρασμα κειμένων ,έντυπο υλικό και προβολή βίντεο.

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΡΟΧΗΣ ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!