…Είναι τα ξωτικά της πόλης,άνθρωποι δικοί μας,τα πρώτα φρικιά,οι πρώτοι παράξενοι αναρχοπάνκηδες,άνθρωποι των γηπέδων η των βουνών,άνθρωποι που μπορεί να διαφωνούσαμε αρκετές φορές αλλά υπήρχε και υπάρχει αλληλοσεβασμός. Άνθρωποι που τη διαφορετικότητα τους στην μικρή πόλη της Καρδίτσας κατέκτησαν και δε τους δόθηκε.Άνθρωποι που από το δικό τους μετερίζι έβαλαν το μικρό τους λιθαράκι προς την ουτοπία. Ένας απ’αυτούς την έκανε , θα τον θυμόμαστε πάντα με τ’αστεία του και τα πειράγματά του.Καλό ταξίδι Λευτέρη ‘Ορτιξ, ή ”Free” – έτσι όπως έζησες – .Καλό ταξίδι ,στο χρόνο και στην μνήμη αυτής της πόλης που ερημώνει σιγά σιγά.