Από τη συγκέντρωση μικροφωνική που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17/11/24 στην κεντρική πλατεία της πόλης της Καρδίτσας για την συμπλήρωση 51 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκαν κείμενα. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στα καλέσματα των συλλογικοτήτων και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης .Είχε παλμό και φωνάχτηκαν συνθήματα . Η πόλη ήταν γενικώς αστυνομοκρατούμενη.

     51 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

Πενήντα ένα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου οι καταπιεσμένοι της κοινωνίας ανασυντάχθηκαν, αντιστάθηκαν και εξεγέρθηκαν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών. Ημέρα ορόσημο για όλους όσους αγωνίστηκαν για χρόνια και με πολύμορφες δράσεις πολέμησαν εναντίον απολυταρχικών, αυταρχικών και εν τέλει φασιστικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τέτοια καθεστώτα που και μετά την πτώση τους όπως στην Ιταλία (Μουσολίνι), Γερμανία (Χίτλερ), Ισπανία (Φράνκο) και προφανώς και στην Ελλάδα (Μεταξάς, κατοχικές κυβερνήσεις δωσίλογων, στρατιωτική δικτατορία) δεν εξαφανίστηκαν, αλλά συνέχιζαν και συνεχίζουν να εκφασίζουν την κοινωνία μέσα από τις κρατικές δομές και τους επιχειρηματικούς κύκλους, που στήριξαν και στηρίζουν ολόψυχα τα ναζιστικά-φασιστικά καθεστώτα. Πενήντα ένα χρόνια τώρα, αυτή η αλλαγή για πολλούς, τότε, αλλά και σήμερα, μετουσιώνεται σε μια κάλπικη ελευθερία, που την ονόμασαν δημοκρατία. Μια ολιγαρχική εξουσία, ένας τύραννος με τριακόσια κεφάλια που στο πρόσφατο παρελθόν συνδιαλεγόταν με τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και σήμερα με μορφώματα τύπου Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής και Νίκη, ενώ μέσω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που βιώνουμε τα τελευταία 15 χρόνια καταλήγει στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό με τη σφραγίδα 5μιση χρόνια τώρα της ακροδεξιάς νεοφελιλεύθερης κυβέρνησης της Ν.Δ. Ο σκοπός των «νέων» δημοκρατικών καθεστώτων είναι μια καλύτερη για τις κυρίαρχες τάξεις διαχείριση της εξουσίας μέσω της παραχώρησης μερικών δικαιωμάτων, που κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες δεκαετιών. Όταν η βαλβίδα εκτόνωσης συναντά εμπόδια, διαδραματίζονται εξεγερτικά γεγονότα όπως Πολυτεχνείο του ’80,’85 και’95, Θεσσαλονίκη 2003, μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις το ’91,’06, Δεκέμβρης ’08, πορείες ενάντια στα μνημόνια, κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών ,κινήματα προάσπισης της φύσης (Σκουριές, Κερατέα, Λευκίμμη, Άγραφα) και αντικατασταλτικές ,αντικρατικές πορείες. Αυτά τα γεγονότα συνεχίζουν να μας θυμίζουν ιστορικά ότι τελικά η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό και αποτελεί μια καβάτζα στη φαρέτρα τους σε περίπτωση ανάγκης, όπως συμβαίνει σήμερα με τις φασιστικές ομάδες ανά την Ελλάδα και παγκόσμια, ώστε να σπείρουν το ρατσισμό, τον εθνικισμό και το φόβο.Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια επίθεση του καπιταλιστικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα, μια ολομέτωπη επίθεση στη καρδιά της κοινωνικής βάσης ,που μαζί με τις φυσικές καταστροφές έρχεται να βάλει ταφόπλακα σε οτιδήποτε ελπιδοφόρο ,ενώ όσα έχουν κατακτηθεί από τους αγωνιζόμενους θέλουν να τα πάρουν πίσω ισοπεδώνοντάς τα με νομοσχέδια εκτρώματα. Είναι επειδή οι οικονομικές φούσκες τείνουν να γίνουν ο ορισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτή η χασούρα πρέπει να παρθεί με πρακτικές επιβολής και μη συναίνεσης όπως ακρίβεια , υπέρμετρη φορολογία, κατασχέσεις, ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση μισθών και περικοπή συντάξεων. Σε όλα αυτά το κράτος, που είναι η κυρίαρχη δομή ενός σύγχρονου πολιτεύματος, δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει χωρίς τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και τους εντεταλμένους, καλοπληρωμένους μισθοφόρους να παπαγαλίζουν την ανάγκη για «εθνική ενότητα», υπακοή στους νόμους και στην «ελπίδα της ανάπτυξης» αλλά και χωρίς τα μισθοφορικά ένστολα καθάρματα ,τους μπάτσους. Στα χρόνια των μνημονίων βλέπουμε απροκάλυπτες συγκυβερνήσεις φασιστών με γιαλαντζί δημοκράτες, όπως τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συγκυβερνήσεις που με τη ρητορική τους, τις πολιτικές ,τις οικονομικές αποφάσεις τους και την καταστολή, στρώσανε το χαλί για την παγιοποίηση του φασισμού μέσα στην κοινωνία και την υπέρμετρη αλαζονεία της σημερινής κυβέρνησης Ν.Δ που έχει διαλύσει τα πάντα. Για εμάς η 17 Νοέμβρη δεν είναι ακόμα  μια «επέτειος», για να φωτογραφίζονται και να καταθέτουν στεφάνια οι σημερινοί δυνάστες, αυτοί , που αμολάνε τα ένστολα μισθοφορικά μαντρόσκυλα τους για να καταστέλλουν τους σημερινούς δίκαιους αγώνες μας και τις εξεγέρσεις. Είναι μια υπενθύμιση για όλους μας , πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως  πρέπει να αγωνιζόμαστε συνεχώς για την ελευθερία. Από τη μεριά μας ,από τη μεριά των καταπιεσμένων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, προτάσσουμε την αντεπίθεση με πολύμορφους αγώνες, με σκοπό να αντισταθούμε στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και να συντρίψουμε συνθέμελα κράτος και φασισμό. Ο κόσμος που κουβαλάμε μέσα μας θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου κόσμου της εκμετάλλευσης, της βίας και των πολέμων.

ΕΙΤΕ ΜΕ ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΙΑ

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΛΑΝΑΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ 

 

                                                      

 

 

          

                                                                  

 

    

Από την χθεσινή (18/05/24) συγκέντρωση – πορεία στο Παυσίλυπο στην πόλη της Καρδίτσας ενάντια στην εγκατάσταση αιολικού στην Καζάρμα και την σημερινή (19/05/24) Πεζοπορία υπεράσπισης -ανάβαση στην κορυφή.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ
Η ΚΑΖΑΡΜΑ ΗΤΑΝ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ

Ένα χρόνο μετά την κρατική καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη πραγματοποιήθηκε σήμερα 28/02/2024 μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση που κατέληξε με πορεία στον ΟΣΕ με δυνατό παλμό και αρκετά συνθήματα.
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ,ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ,ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ,ΦΤΩΧΕΙΑ,ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΕΠΙΘΕΣΗ

15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
Τετάρτη 6 Δεκέμβρη 2023 Συγκέντρωση Κεντρική πλατεία Καρδίτσας στις 18:30. ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ!
                          ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από εκείνο το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 ,το βράδυ που ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονείται από τους ένοπλους μισθοφορικούς φασίστες, Κορκωνέα, Σαραλιώτη ,που σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι . Από την πρώτη στιγμή, ξέσπασαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, από τη νεολαία και αγανακτισμένους ανθρώπους που είχαν ήδη αρχίσει να συγκεντρώνονται. Ο κόσμος ανασυντάχθηκε στο Πολυτεχνείο συνεχίζοντας τις συγκρούσεις με τους μπάτσους. Αναρχικοί , άγρια νεολαία, φοιτητές και μαθητές για τέσσερις ημέρες, εκφράζουν την οργή τους. Οι συγκρούσεις και οι καταλήψεις σχολών (Πολυτεχνείο, ΑΣΟΕΕ, Νομική) συνεχίζονται, και επεκτείνονται και στις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδικού χώρου, με επιθέσεις σε τμήματα και σε άλλες κρατικές δομές. Η εξέγερση που θα μας σημαδέψει για τα επόμενα χρόνια είναι γεγονός. Ωστόσο δεν πρέπει να μείνουμε εκεί και το τονίζουμε αυτό, γιατί πολύ απλά, το κράτος έχει συνέχεια και ο εντεταλμένος μισθοφορικός ένστολος στρατός κατοχής συνεχίζει να τραμπουκίζει ξυλοκοπεί , τρομοκρατεί και δολοφονεί. Είναι το βαθύ χέρι του κράτους και των ολιγαρχών καπιταλιστών που το απαρτίζουν για να συνεχίσει τους όρους επιβολής της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας και να καταστέλλει τις κοινωνικές και όχι μόνο αντιστάσεις.
Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι η μόνη δολοφονία από μπάτσους .Μετανάστες ,ντόπιοι, μικροί, μεγάλοι, αγωνιστές και αγωνίστριες είναι μερικές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες δολοφονημένοι από μπάτσους ,με τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, οι δολοφονίες του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη τον Οκτώβρη του 2022, του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη τον Οκτώβρη του 2021, του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου , του 58χρονου Κώστα Μανιουδάκη, άλλα και ο ξυλοδαρμός της 16χρονης Βασιλικής από καθάρματα της Ο.Π.Κ.Ε που παραλίγο να της στοιχήσει τη ζωή. Ξυλοδαρμοί και δολοφονίες παραδειγματισμού, κυρίως νέων ανθρώπων, γιατί είναι εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρά και οραματίζεται ένα καλύτερο αύριο. Το οξύμωρο σε όλο αυτό είναι ότι ενώ στο πρόσφατο παρελθόν σε όλες τις κρατικές δολοφονίες υπήρχαν δυναμικές εξεγέρσεις ,σήμερα έκτος από κάποιες σπασμωδικές κινήσεις του Αναρχικού Αντιεξουσιαστικού και ευρύτερου κινηματικού χώρου ,η υπόλοιπη κοινωνία παραμένει απαθείς ,όχι μονό στο κομμάτι της καταστολής και των δολοφονιών, άλλα γενικότερα σε ότι έχει ρημάξει της ζωές μας. Σίγουρα δεν υπάρχει μια σαφή απάντηση πάνω σε αυτό ,ωστόσο όμως μπορούμε να επισημάνουμε κάποιους λόγους που έφεραν ολόκληρη την κοινωνική βάση σε θέση άμυνας και συνεπώς σε απάθεια και αυτό δεν είναι άλλο από την τρομοκρατία μέσω της καταστολής και την επιβολή του φόβου μέσω των δελτίων των 8,αλλά και της οικονομικής εξαθλίωσης των τελευταίων ετών που είναι μια κατά μέτωπο επίθεση των κρατιστών στην καρδία του κοινωνικού ιστού. Εν κατακλείδι οι ένστολοι δολοφόνοι δεν είναι εδώ για να προστατεύσουν εμάς και τα παιδιά μας είναι εδώ για να προστατεύουν τους εντολοδότες τους, δηλαδή τους κρατιστές και τους καπιταλιστές ολιγάρχες και γι’ αυτό φυσικά έχουν ως μπόνους μετά από κάθε δολοφονική επίθεση την ατιμωρησία και τη γνωστή καραμέλα ,πως εκπυρσοκρότησε το όπλο, το θύμα επιτέθηκε, ήταν αναρχικός, σύχναζε στα Εξάρχεια ,άκουγε ροκ , σκόνταψε και άλλα τέτοια ευτράπελα. Φυσικά και δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν ελπίζουμε σε καμία αστική δικαιοσύνη έναν ακόμη σάπιο και ελεγχόμενο θεσμό του κράτους.
Συνεπώς ,σκοπός μας εδώ δεν είναι να βυθιστούμε σε μια λογική ηττοπάθειας ,αλλά σε μια λογική επαγρύπνησης, να προβληματιστούμε ,να ανασκουμπωθούμε ,να σηκώσουμε κεφάλι απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και κάθε φόρα που δείχνει τα δόντια του ,είναι ιστορικό μας καθήκον και ευχαρίστησή μας να του τα σπάσουμε, να ανασυνταχθούμε και να κρατήσουμε το όραμα της εξέγερσης ζωντανό ,για τώρα και για πάντα μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος.
15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΠΟ ΣΦΑΙΡΕΣ ΜΠΑΤΣΩΝ
ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ,ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Από τη συγκέντρωση μικροφωνική που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 17/11/23 στην κεντρική πλατεία της πόλης της Καρδίτσας για την συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.Αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκαν κείμενα. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στα καλέσματα των συλλογικοτήτων και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης .Είχε παλμό φωνάχτηκαν συνθήματα και έγιναν βαψιματικές. Η πόλη ήταν γενικώς αστυνομοκρατούμενη.
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου οι καταπιεσμένοι της κοινωνίας ανασυντάχθηκαν, αντιστάθηκαν και εξεγέρθηκαν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών. Ημέρα ορόσημο για όλους όσους αγωνίστηκαν για χρόνια και με πολύμορφες δράσεις πολέμησαν εναντίον απολυταρχικών, αυταρχικών και εν τέλει φασιστικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τέτοια καθεστώτα που και μετά την πτώση τους όπως στην Ιταλία (Μουσολίνι), Γερμανία (Χίτλερ), Ισπανία (Φράνκο) και προφανώς και στην Ελλάδα (Μεταξάς, κατοχικές κυβερνήσεις δωσίλογων, στρατιωτική δικτατορία) δεν εξαφανίστηκαν, αλλά συνέχιζαν και συνεχίζουν να εκφασίζουν την κοινωνία μέσα από τις κρατικές δομές και τους επιχειρηματικούς κύκλους, που στήριξαν και στηρίζουν ολόψυχα τα ναζιστικά-φασιστικά καθεστώτα. Πενήντα χρόνια τώρα, αυτή η αλλαγή για πολλούς, τότε, αλλά και σήμερα, μετουσιώνεται σε μια κάλπικη ελευθερία, που την ονόμασαν δημοκρατία. Μια ολιγαρχική εξουσία, ένας τύραννος με τριακόσια κεφάλια που στο πρόσφατο παρελθόν συνδιαλεγόταν με τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και σήμερα με μορφώματα τύπου Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, και Νίκη, ενώ μέσω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που βιώνουμε τα τελευταία 15 χρόνια καταλήγει στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό με τη σφραγίδα 5 χρόνια τώρα της ακροδεξιάς νεοφελιλεύθερης κυβέρνησης της Ν.Δ. Ο σκοπός των «νέων» δημοκρατικών καθεστώτων είναι μια καλύτερη για τις κυρίαρχες τάξεις διαχείριση της εξουσίας μέσω της παραχώρησης μερικών δικαιωμάτων, που κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες δεκαετιών. Όταν η βαλβίδα εκτόνωσης συναντά εμπόδια, διαδραματίζονται εξεγερτικά γεγονότα όπως Πολυτεχνείο του ’80,’85 και’95, Θεσσαλονίκη 2003, μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις το ’91,’06, Δεκέμβρης ’08, πορείες ενάντια στα μνημόνια, κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών ,κινήματα προάσπισης της φύσης (Σκουριές, Κερατέα, Λευκίμμη, Άγραφα) και αντικατασταλτικές ,αντικρατικές πορείες. Αυτά τα γεγονότα συνεχίζουν να μας θυμίζουν ιστορικά ότι τελικά η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό και αποτελεί μια καβάτζα στη φαρέτρα τους σε περίπτωση ανάγκης, όπως συμβαίνει σήμερα με τις φασιστικές ομάδες ανά την Ελλάδα και παγκόσμια, ώστε να σπείρουν το ρατσισμό, τον εθνικισμό και το φόβο.
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια επίθεση του καπιταλιστικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα, μια ολομέτωπη επίθεση στη καρδιά της κοινωνικής βάσης ,που μαζί με τις φυσικές καταστροφές έρχεται να βάλει ταφόπλακα σε οτιδήποτε ελπιδοφόρο ,ενώ όσα έχουν κατακτηθεί από τους αγωνιζόμενους θέλουν να τα πάρουν πίσω ισοπεδώνοντάς τα με νομοσχέδια εκτρώματα. Είναι επειδή οι οικονομικές φούσκες τείνουν να γίνουν ο ορισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτή η χασούρα πρέπει να παρθεί με πρακτικές επιβολής και μη συναίνεσης όπως ακρίβεια , υπέρμετρη φορολογία, κατασχέσεις, ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση μισθών και περικοπή συντάξεων. Σε όλα αυτά το κράτος, που είναι η κυρίαρχη δομή ενός σύγχρονου πολιτεύματος, δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει χωρίς τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και τους εντεταλμένους, καλοπληρωμένους μισθοφόρους να παπαγαλίζουν την ανάγκη για «εθνική ενότητα», υπακοή στους νόμους και στην «ελπίδα της ανάπτυξης» αλλά και χωρίς τα μισθοφορικά ένστολα καθάρματα ,τους μπάτσους. Στα χρόνια των μνημονίων βλέπουμε απροκάλυπτες συγκυβερνήσεις φασιστών με γιαλαντζί δημοκράτες, όπως τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.Συγκυβερνήσεις που με τη ρητορική τους, τις πολιτικές ,τις οικονομικές αποφάσεις τους και την καταστολή, στρώσανε το χαλί για την παγιοποίηση του φασισμού μέσα στην κοινωνία και την υπέρμετρη αλαζονεία της σημερινής κυβέρνησης Ν.Δ που έχει διαλύσει τα πάντα.
Από τη μεριά μας ,από τη μεριά των καταπιεσμένων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, προτάσσουμε την αντεπίθεση με πολύμορφους αγώνες, με σκοπό να αντισταθούμε στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και να συντρίψουμε συνθέμελα κράτος και φασισμό. Ο κόσμος που κουβαλάμε μέσα μας θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου κόσμου της εκμετάλλευσης, της βίας και των πολέμων.
ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ ,ΝΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ!
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ