Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 έχει αφήσει μία μεγάλη παρακαταθήκη για τους σημερινούς και τους μελλοντικούς αγώνες που καλούνται να δώσουν οι καταπιεσμένοι .

Οφείλουμε να παραδεχθούμε, πως η εξέγερση του Πολυτεχνείου, πέρα από την παρακαταθήκη που έχει αφήσει, φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. Το φετινό Νοέμβρη η κοινωνική πλειοψηφία έρχεται αντιμέτωπη με μία πρωτοφανή και ολομέτωπη επίθεση από τη μεριά του κρατικού μηχανισμού και του κεφαλαίου. Με την ψήφιση μίας πληθώρας αντιδραστικών νομοσχεδίων έχουν βάλει στόχο να εξαλείψουν κάθε μορφή κοινωνικής αντίστασης. Απαγόρευση των διαδηλώσεων, επίθεση στον συνδικαλισμό, εφαρμογή του Ν.4777. Είναι εμφανές πως ο κρατικός μηχανισμός δεν επιτίθεται μόνο στον κόσμο που αγωνίζεται, αλλά επιτίθεται σε ολόκληρη την κοινωνική βάση. Παρατηρούμε την έξαρση του φαινομένου των γυναικοκτονιώνκαι της έμφυλης βίας καθώς και την εχθρική στάση που δείχνει το κράτος απέναντι στα θύματα. Η εμφάνιση μπάτσων σε τηλεοπτικά κανάλια με αυτούς να δίνουν συμβουλές σε γυναικοκτόνους για το πως να καταφέρουν να τους επιβληθεί μικρότερη ποινή, η ψήφιση του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια, η βίαιη καταστολή της συγκέντρωσης ενάντια στους βιασμούς στα Εξάρχεια τον περασμένο Ιούλιο, ο βιασμός 19χρονης στο Α.Τ Ομόνοιας από τα 2 ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα της διαστροφής και της στάσης που κρατά το κράτος απέναντι στο ζήτημα.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό του συνολικού σχεδιασμού κράτους και κεφαλαίου είναι η μανιώδης επίθεση σε κάθε ελεύθερο δημόσιο χώρο με τις προσχηματικές αναπλάσεις. Ειδικότερα στην περίπτωση της Πλατείας Εξαρχείων και του Λόφου του Στρέφη, η δημοτική αρχή Μπακογιάννη έχει βάλει στο στόχαστρο μία ολόκληρη γειτονιά. Λειτουργεί με όρους βεντέτας απέναντι σε μία γειτονιά η οποία έχει αφήσει μία τεράστια αγωνιστική παρακαταθήκη τόσο όσον αφορά τον α/α χώρο όσο και τα ανταγωνιστικά κινήματα γενικότερα, επιβάλλοντας ένα στρατό κατοχής εντός της, προσπαθώντας έτσι να πνίξει κάθε φωνή στη γειτονιά που αντιστέκεται. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το δυσβάσταχτο κόστος ζωής το οποίο βιώνουμε. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο ιδιαίτερα οξυμένης ακρίβειας και αύξησης του κόστους ζωής για ένα ευρύ κομμάτι της κοινωνίας. Οι ανατιμήσεις των προϊόντων, οι αυξήσεις των ενοικίων, των λογαριασμών και των τιμών των καυσίμων, η ιδιωτικοποίηση κάθε αγαθού και υπηρεσίας όπως η υγεία και η παιδεία, η ενεργειακή κρίση, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και η παράδοση του φυσικού κόσμου στα χέρια των επενδυτών είναι μόνο μερικά παραδείγματα που πλέον θέτουν ξεκάθαρο το ζήτημα της επιβίωσης για τους ανθρώπους των κατώτερων κοινωνικών τάξεων.

Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για όλη την κατάσταση την οποία βιώνουμε, αυτοί που μας επιτίθενται σε κάθε πτυχή της ζωή μας, αυτοί που επιτίθενται στον κόσμο του αγώνα εκκενώνοντας καταλήψεις και διώκοντας αγωνιστές και αγωνίστριες ενώ ταυτοχρόνως αφήνουν τους φασίστες να σουλατσάρουν ανενόχλητοι πετώντας προεκλογικά τρικάκια του νέου κόμματος του γνωστού χρυσαυγίτη Κασιδιάρη, αυτοί που επιβάλλουν lock out στις σχολές κατά την περίοδο έναρξης των εκδηλώσεων για τα 49 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα καθιστώντας τη σε άλλη μία “ εθνική γιορτή ” και αποδίδουν φόρους τιμής, κάνοντας έτσι εμφανέστατη την υποκρισία τους, αφού πραγματικά προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να αμβλύνουν τις κοινωνικό-ταξικές αντιστάσεις. Εμείς είμαστε εδώ για να πούμε ότι το Πολυτεχνείο δεν είναι άλλη μία στείρα επετειακή φιέστα, αλλά είναι εδώ για να μας θυμίζει τους αγώνες που δόθηκαν, και να μας υπενθυμίζει το καθήκον μας για τους αγώνες που πρέπει να δοθούν. Πλέον είναι επιτακτική ανάγκη να αγωνιστούμε, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, να εξεγερθούμε ενάντια στους γδάρτες των ζωών μας.

Συγκέντρωση Πέμπτη 17 Νοέμβρη 2022 στις 18:00

Πλατεία Ελευθερίας (Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας )… Όλες και όλοι στο δρόμο ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ!