ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ
Στις 8/5/15 κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης στα διυλιστήρια των ΕΛ.ΠΕ (Ελληνικά πετρέλαια) στον Ασπρόπυργο σημειώθηκε έκρηξη με αποτέλεσμα 6 άνθρωποι να τραυματιστούν σοβαρά και να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Λίγες μέρες μετά, στις 19/5, οι εργάτες Χ. Δευτεραίος και Ρ. Ντελιλάι, υπέκυψαν στα τραύματά τους. Στις 23/5 πεθαίνει και ο Α. Αβράμπος ενώ στις 31/5 την ίδια κατάληξη θα έχει και ο Κ. Μαγγούρας. Ενώ οι άλλοι δύο νοσηλεύονται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση. Ως αντίδραση εργάτες των ΕΛ.ΠΕ απήργησαν για 3 συνεχόμενα εικοσιτετράωρα. Αυτή είναι μια ακόμα κρατική δολοφονία μέσα στις τόσες άλλες που έχουν γίνει ως θυσία στο βωμό του καπιταλισμού για τα συμφέροντα των αφεντικών του ντόπιου και υπερεθνικού κεφαλαίου που στην δική μας περίπτωση είναι το σαρκοβόρο αρπακτικό που ακούει στο όνομα Σ.Λατσης. Φυσικά δεν ξεχνάμε τους 14 νεκρούς και τους 24 τραυματίες της ΠΕΤΡΟΛΑ (του ομίλου Λάτση και αυτή) το Σεπτέμβρη του 1992,τους νεκρούς κατά την διάρκεια των έργων των ολυμπιακών αγώνων και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Τα Μ.Μ.Ε και οι ρουφιανοδημοσιογράφοι πιστά σκυλιά των αφεντικών παραπληροφόρησαν ακόμα μια φορά μιλώντας για ελαφρά τραυματίες και πως το ατύχημα οφείλονταν σε ανθρώπινο λάθος. Η πραγματικότητα ώμος είναι τελείως διαφορετική. Ξέρουμε πολύ καλά ότι για το κέρδος αυξάνονται οι ώρες εργασίας μειώνοντας το κόστος, όσο ποιο γρήγορα τελειώσει μια δουλειά τόσο ποιο λίγα έξοδα για τα αφεντικά άρα και περισσότερα κέρδη. Μαρτυρίες εργατών στα ΕΛ.ΠΕ λένε πως για μια συντήρηση 45 ημερών τους πιέζανε να την τελειώσουνε σε 20 ημέρες ώστε να μην μείνουν κλειστά τα διυληστήρια και χάνουν κέρδη. Πέρα από τις άθλιες συνθήκες εργασίας και τα μηδαμινά μέτρα προστασίας δεν ξεχνάμε ότι καταφύγιο στις επιχειρήσεις του ομίλου Λάτση έχουν βρει βασανιστές των ΕΑΤ-ΕΣΑ ως επιστάτες, όπου συνεχίζοντας το εγκληματικό τους έργο, εκφοβίζουν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους μέσα στα εργασιακά αυτά κάτεργα.
Δεν σκύβουμε το κεφάλι γιατί όπως λέει και ένα ρητό όταν σκύβεις το κεφάλι στο κόβουνε. Η εργατική τάξη όπως και όλοι οι καταπιεσμένοι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τον αριστερό διαχειριστή του κεφαλαίου (βλ ΣΥΡΙΖΑ), ούτε τους έμμισθους εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ. Ολοι αυτοί παίζουν τον ρόλο του πυροσβεστήρα τόσο στο εργατικό όσο και στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα.
Εμείς ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές πιστεύουμε ότι όλοι οι καταπιεσμένοι μπορούν να σπάσουν μόνοι τα δεσμά τους. Στο πλαίσιο αυτό παλεύουμε και προτείνουμε την οριστική ρήξη με τους συνδικαλιστές εργατοπατέρες της ΓΣΣΕ και την αντικατάσταση αυτού του σάπιου καθεστώτος,με σωματεία βάσης και συνελεύσεις όπου τις αποφάσειςθα τις λαμβάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Για το ζήτημα της επιβίωσης της εργατικής τάξης διαμηνύουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι η κατάληψη και η αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής: όπως το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη.
Οι εργάτες που σκοτώνονται στα κάτεργα των αφεντικών, είναι οι δικοί μας νεκροί θύματα ενός αμείωτου ταξικού πολέμου. Κανένα αφεντικό κανείς εξουσιαστής δε θα κοιμάται ήσυχος, τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο.Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε:
ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΚΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ – AΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
