ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΦΑΣΙΣΤΩΝ
ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
Κατά το πέρασμα του Iανού στο νομό Καρδίτσας, πλημμύρισαν τόσο η πόλη, όσο και τα χωριά, σκόρπισε ο θάνατος και η καταστροφή, είχαμε αγνοούμενους και πολλούς εγκλωβισμένους -ιδιαίτερα στα χωριά-, κατολισθήσεις, αποκοπή δρόμων και γεφυριών, που σχεδόν ένα μήνα μετά, δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί. Επιπρόσθετα, είχαμε ολικές καταστροφές τόσο σε νοικοκυριά, όσο και σε σοδειές αγροτικής παραγωγής, πλήθος από πνιγμένα ζώα στις μονάδες κτηνοτρόφων, αλλά και λιπάσματα, φυτοφάρμακα και λοιπά λύματα διάχυτα στο φυσικό περιβάλλον, που κατέληξαν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, επιβαρύνοντας τα οικοσυστήματα. Φυσικά, το κράτος και η τοπική εξουσία ήταν εξαφανισμένοι, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα στα ΜΜΕ, ενώ την ίδια στιγμή, η τοπική κοινωνία μετρούσε τις πληγές της και αγωνιζόταν να ανασυγκροτηθεί με δικά της μέσα και μάλιστα τη στιγμή, που η μισή και πάνω πόλη, βρισκόταν επί μέρες δίχως ρεύμα και νερό.
Παράλληλα, τη στιγμή που κράτος και κεφάλαιο έταζαν πως σπεύδουν να αποκαταστήσουν τις ζημιές και να σταθούν στο πλευρό των «πλημμυροπαθών», το μόνο που έκαναν -και μάλιστα ούτε ένα μήνα μετά την καταστροφή και ενώ ακόμη όλα είναι ρημαγμένα-, ήταν να στείλουν μηχανήματα έργου στα βουνά των Αγράφων. Συγκεκριμένα, έσκαψαν κομμάτι του βουνού στον Τύμπανο, επιχειρώντας να προχωρήσουν την εγκατάσταση των αιολικών, συνεισφέροντας έτσι ακόμη περισσότερο στη φυσική καταστροφή του τόπου και φυσικά, δεν τα διέθεσαν, ώστε να φτιαχτούν οι διαλυμένοι δρόμοι και οι γκρεμισμένες γέφυρες. Είναι πέρα από προφανές και επιβεβαιώνεται για ακόμη φορά, πως το μόνο που ενδιαφέρει το κράτος και την τοπική εξουσία, είναι τα συμφέροντα των επενδυτών στην περιοχή και ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν και ούτε θα ενδιαφερθούν για τα δεινά όσων υποφέρουν, δηλαδή αυτών που βρίσκονται στα κατώτερα κοινωνικά και ταξικά στρώματα. Άλλωστε, στο βωμό του κέρδους του κράτους και του κεφαλαίου, τα μόνα που χωράνε είναι ο θάνατος, η εξαθλίωση, η φτώχεια και ανέχεια. Και γι’ αυτό, δεν έχουμε καμία αυταπάτη.
Ως αυτοδιαχειριζόμενο, κατειλημμένο στέκι, δεν πάψαμε ούτε στιγμή, να αγωνιζόμαστε ενάντια σ’ αυτούς που ρημάζουν τις ζωές μας και φυσικά, να στεκόμαστε ψυχί και σώματι στο πλευρό όσων πλήττονται. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας, συμμετέχουν σε μια σειρά από εγχειρήματα της πόλης και στους αγώνες που ξεσπούν, όπως εκτός των άλλων και στην «Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη και στα αιολικά στα Άγραφα» και στο «Δίκτυο Αγώνα και Αλληλεγγύης, Καρδίτσας». Μάλιστα, αυτή τη στιγμή το στέκι, είναι και ο βασικός χώρος όπου εγχειρήματα, σύντροφοι και συντρόφισσες, αγωνιστές και αγωνίστριες από όλη την Ελλάδα, στέλνουν είδη πρώτης ανάγκης τα οποία διανέμονται στο νομό. Και σαν να μην έφταναν οι πλημμύρες και η επιδρομή των επενδυτών στον Τύμπανο, την επομένη της μεγαλειώδους αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην Αθήνα, κατά την διάρκεια της ολοκλήρωσης της δίκης της ΧΑ, το στέκι στοχοποιήθηκε μέσα στη νύχτα από κάποιους θρασύδειλους, που άρον άρον, τρεμάμενοι, έβαψαν τους τοίχους του στεκιού. Καμία εντύπωση δεν μας προκαλεί, η κατήφεια ορισμένων μπροστά στη θέα δεκάδων χιλιάδων αντιφασιστών και αντιφασιστριών, αλλά ούτε κι ο σκοπός της ενέργειάς τους και μάλιστα, εν μέσω αυτής της κατάστασης για την πόλη. Άλλωστε, το κράτος είναι που συγκαλύπτει το παρακράτος χρόνια τώρα, το κράτος είναι που κάνει τις πλάτες στο κεφάλαιο, το κράτος είναι, που τελικά εγκληματεί, εις βάρος του κόσμου που εξαθλιώνει, ενώ παράλληλα επιτίθεται με μανία σε όσους ορθώνουν καθημερινά αντιστάσεις, προσδοκώντας να το ανατρέψουν.
Τέτοιες πρακτικές, δεν μπορούν παρά να μας επιβεβαιώσουν, πως εμείς, βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά. Αυτή του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της ζωής, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Αυτή που μια μέρα θα γκρεμίσει συθέμελα το σάπιο κόσμο της εξουσίας, της εξαθλίωσης και του θανάτου. Μέσα από τις λάσπες που μας βύθισαν, να μετατρέψουμε την οργή και την απογοήτευση σε πείσμα για αντίσταση και αγώνα. Να ορθώσουμε όλοι και όλες μαζί, τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, μέχρι την τελική νίκη. Εμείς, θα συνεχίσουμε με τις γροθιές μας ψηλά…
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΚΡΑΤΟΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΔΗΜΟΣ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΝΤΕΣ
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Ο ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΝΙΞΕΙ
ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ!
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
3 ΤΕΤΑΡΤΕΣ ΣΕΡΙ αντι ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ από τις 20:30 στο Αυτοδιαχειριζομενο κατειλημμένο στέκι Καρδίτσας.
Αυτή την Τετάρτη 16/09 ”Η Κάλπικη Λίρα”. Η υπόθεση αφορά μία κάλπικη λίρα, η οποία δημιουργήθηκε από τον πρωταγωνιστή της πρώτης από τις τέσσερις ιστορίες δηλαδή τον Ανάργυρο (Βασίλη Λογοθετίδη), που όμως δεν καταφέρνει να προσφέρει στους κατόχους της εκείνα που ονειρεύονται, δηλαδή, τα πλούτη. Αποτελεί μια ηθογραφία της κοινωνίας του ’50 με την ιδιαίτερη οπτική γωνία του σκηνοθέτη Γιώργου Τζαβέλλα.Η ταινία αποτελεί παράδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης, και την πρώτη τέτοια του ελληνικού κινηματογράφου, που αφορά 4 ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής, που συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία… κάλπικο είναι, γενικά το χρήμα…» , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου φιλμ, ότι δηλαδή η μονομανής επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.