17 Nοέμβρη Ενημέρωση Από Καρδίτσα
από Συνέλευση Αναρχικών Α.Σ.Κ.
Το Σάββατο 17/11/18 με αφορμή την εξέγερση του πολυτεχνείου στης 17/11/73 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στη πόλη της Καρδίτσας.Δυστυχώς λόγω βροχής και κακών καιρικών συνθηκών δε κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί η μικροφωνική.Για πορεία ούτε λόγος …αφού ο κόσμος του Α/Α χώρου που ήταν και ο μόνος δε ξεπερνούσε τα 10 άτομα και για ακόμα μια φορα αποδείχτηκε πως ο κόσμος έχει πολύ κοντή μνήμη …ε και δεν ηταν και κανα παρτυ ή κανα live βρε αδερφέ να αψηφήσουμε τη βροχή και το κρύο. Παρόλα αυτά εμείς βρεθήκαμε στο δρόμο έστω και λίγοι /λίγες, αναρτήσαμε πανό και μοιράσαμε κείμενο .
ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ!
45 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ , ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ!
ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ.
Ημέρα μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου όπου οι καταπιεσμένοι της κοινωνίας ανασυντάχθηκαν, αντιστάθηκαν και εξεγέρθηκαν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών. Ημέρα ορόσημο για όλους αυτούς τους αγωνιστές που για χρόνια και με πολύμορφες δράσεις πολέμησαν εναντίον απολυταρχικών, αυταρχικών και εν τέλει φασιστικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τέτοια καθεστώτα που και μετά την πτώση τους όπως στην Ιταλία (Μουσολίνι), Γερμανία (Χίτλερ), Ισπανία (Φράνκο) και προφανώς και στην Ελλάδα (Μεταξάς, κατοχικές κυβερνήσεις δωσίλογων, στρατιωτική δικτατορία) δεν εξαφανίστηκαν, αλλά συνέχιζαν να εκφασίζουν την κοινωνία μέσα από τις κρατικές δομές και τους επιχειρηματικούς κύκλους, που στήριξαν ολόψυχα τα ναζιστικά-φασιστικά καθεστώτα. Μια αλλαγή που για πολλούς τότε αλλά και σήμερα μετουσιώνεται σε μια κάλπικη ελευθερία, που την ονόμασαν δημοκρατία. Μια ολιγαρχική εξουσία, ένας τύραννος με τριακόσια κεφάλια που συνδιαλέγεται με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής και μέσω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης καταλήγει στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
Ο σκοπός των «νέων» δημοκρατικών καθεστώτων είναι μια καλύτερη για τις κυρίαρχες τάξεις διαχείριση της εξουσίας μέσω της παραχώρησης μερικών δικαιωμάτων, που κατακτήθηκαν όμως με αιματηρούς αγώνες δεκαετιών από τις εκμεταλλευόμενες τάξεις των εργαζομένων. Όταν η βαλβίδα εκτόνωσης συναντά εμπόδια, διαδραματίζονται εξεγερτικά γεγονότα όπως Πολυτεχνείο του ’80,’85 και’95, Θεσσαλονίκη 2003, φοιτητικές κινητοποιήσεις ’06, Δεκέμβρης ’08, πορείες ενάντια στα μνημόνια, κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών και κινήματα προάσπισης της φύσης (Σκουριές, Κερατέα, Λευκίμμη). Αυτά τα γεγονότα συνεχίζουν να μας θυμίζουν ιστορικά ότι τελικά η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό και αποτελεί μια καβάτζα στη φαρέτρα του σε περίπτωση ανάγκης, όπως συμβαίνει σήμερα με τις φασιστικές ομάδες ανά την Ελλάδα και παγκόσμια, ώστε να σπείρουν το ρατσισμό, τον εθνικισμό και το φόβο.
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια επίθεση του καπιταλιστικού συστήματος σε όλα όσα έχουν κατακτηθεί από τους αγωνιζόμενους και θέλουν να τα πάρουν πίσω ισοπεδώνοντάς τα. Είναι επειδή οι οικονομικές φούσκες τείνουν να γίνουν ο ορισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτή η χασούρα πρέπει να παρθεί με πρακτικές επιβολής και μη συναίνεσης όπως υπέρμετρη φορολογία, κατασχέσεις, ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση μισθών και περικοπή συντάξεων. Σε όλα αυτά το κράτος, που είναι η κυρίαρχη δομή ενός σύγχρονου πολιτεύματος, δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει χωρίς τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και τους εντεταλμένους, καλοπληρωμένους μισθοφόρους να παπαγαλίζουν την ανάγκη για «εθνική ενότητα», υπακοή στους νόμους και στην «ελπίδα της ανάπτυξης». Πάνω στο τρίπτυχο αυτό τα χρόνια των μνημονίων βλέπουμε απροκάλυπτες συγκυβερνήσεις φασιστών με γιαλαντζί δημοκράτες από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συγκυβερνήσεις που με τη ρητορική τους, τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις τους και την καταστολή στρώνουν το χαλί για την παγιοποίηση του φασισμού μέσα στην κοινωνία.
Από τη μεριά των καταπιεζομένων τάξεων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, με σκοπό να αντισταθούμε στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και να συντρίψουμε το φασισμό. Ο κόσμος των ομόσπονδων, αυτοδιαχειριζόμενων κοινοτήτων της ελευθερίας όλων, της κοινοκτημοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου κόσμου της εκμετάλλευσης, της βίας και των πολέμων.