ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ 3ΗΜΕΡΟ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 4/6 /2016 ΜΕ ΘΕΜΑ <<ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ>>.ΠΑΡΕΝΕΒΗΣΑΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΑΛΟΣ (Σ.Π.Φ) ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ (Ε.Α).
Η επαναστατική παράδοση καθώς και η απελευθερωτική προοπτική, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην εξουσία, τους υπηρέτες της, καθώς και τους οικονομικούς πυλώνες της καπιταλιστικής κοινωνίας. Η έφοδος στον ουρανό, το πέρασμα από τον κόσμο της σκλαβιάς στον κόσμο της ελευθερίας, δεν υπήρξε ούτε μπορεί να υπάρξει χωρίς τον ένοπλο λαό, χωρίς την αντιβία στο μονοπώλιο της κρατικής βίας.
Στον Ελλαδικό χώρο η παράδοση του αντάρτικου 1941-1949, η σύνδεση του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, η εξέλιξή του σε ταξικό εμφύλιο πόλεμο αποτελεί παρά τις ιδεολογικές μας διαφωνίες την μεγαλύτερη ιστορική επίθεση που έχει πραγματοποιηθεί από την πλευρά των καταπιεσμένων οι οποίοι προδομένοι από την ηγεσία τους ηττήθηκαν. Όλοι αυτοί αποτελούν ένα φωτεινό παράδειγμα αφοσίωσης στην επαναστατική υπόθεση του χτισίματος μιας ανθρώπινης κοινωνίας απαλλαγμένης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Από την εποχή που οι πρώτοι αντάρτες ανέβηκαν στο βουνό οργανώνοντας ακόμα και στις πόλεις ένοπλες ομάδες προστασίας των αγωνιστών, οι διαχειριστές της εξουσίας χρησιμοποιούν έως και σήμερα τους ίδιους όρους για να εξοντώσουν πολιτικά τους αντιπάλους τους. Συμμορίτες, πράκτορες , τρομοκράτες (αιμοσταγείς δολοφόνους ) βάπτιζαν και βαπτίζουν οι εξουσιαστές και τα τσιράκια τους , τους αγωνιστές. Η πολιτική αντάρτικη βία τα επόμενα χρόνια και ιδιαίτερα στην μεταπολιτευτική περίοδο εκφράστηκε κυρίως από κομμουνιστικές οργανώσεις όπως ο ΕΛΑ, η 17Ν , η 1η ΜΑΗ ,η Αντικρατκή Πάλη και άλλες μικρότερες ένοπλες ομάδες .Η επαναστατική ένοπλη δράση της συγκεκριμένης περιόδου εμφανίστηκε σε δυσμενείς συνθήκες τόσο για το επαναστατικό κίνημα όσο και για τη συνολική εικόνα της αστικής κοινωνίας! Η Πασοκική οικονομία, το στοίχημα της ελεύθερης αγοράς, ο μικροαστισμός και η πλήρη ενσωμάτωση της αριστεράς στο μπλοκ της εξουσίας δεν άφηναν κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση και έμπρακτη ρήξη με την δημοκρατία. Το βάρος αυτό το σήκωσαν περήφανα οι ένοπλές οργανώσεις, οι οποίες μέσα σε ένα περιβάλλον κοινωνικής υποταγής όπου οι δυνάμεις του συστήματος φαινόταν άτρωτες σήκωσαν την επαναστατική σημαία, μέσα από τη δράση τους ,την ανάλυσή τους καθώς και με την συμπόρευσή τους με ταξικούς και ιμπεριαλιστικούς αγώνες της εποχής. Η πολιτική βία οι εμπρησμοί καθώς και οι δολοφονίες ξένων και ντόπιων υποτακτικών απέδειξαν ότι το κράτος δεν είναι ανίκητο καθώς και το μονοπώλιο της βίας δεν το κατέχουν μόνο οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αλλά καταργείτε από επαναστατικές δυνάμεις τον καταπιεσμένων και επιστρέφεται μέσα από την ταξική εξεγερσιακή αντιβία .Κατά τη διάρκεια της δράσης των οργανώσεων αυτών δύο μέλη ,ένα του ΕΛΑ και ένα της Αντικρατικής Πάλης, πέφτουν νεκροί από τα μισθοφορικά ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος. Οι μαχητές της ελευθερίας ήταν ο Χρήστος Κασσίμης και ο Χρήστος Τσουτσουβής . Με τις συλλήψεις της 17Ν και του ΕΛΑ και ενώ τα παπαγαλάκια της αστικής τάξης προσπάθησαν να μετατρέψουν τους αγωνιστές σε στυγερούς εγκληματίες, η πορεία αλληλεγγύης των 1.500 συντρόφων στην Αθήνα καθώς και το πολυμορφικό κίνημα που δημιουργήθηκε σχεδόν αυθόρμητα έδειξε ότι η υπόθεση της αλληλεγγύης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ένοπλο πρόταγμα και την επαναστατική δράση. Σπουδαίο ρόλο στην διασφάλιση της ιστορίας της Ε.Ο 17Ν έπαιξε η ανάληψη ευθύνης του επαναστάτη ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΊΝΑ κατά την απολογία του στο ειδικό αστικό δικαστήριο. Το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η συγκεκριμένη κατάσταση και διαδικασία, ορίζεται από την ψεύτικη και λυσσαλέα καπιταλιστική ανάπτυξη. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ-ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ-ΞΕΝΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ στην υπηρεσία του αστικού κράτους , διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας και ενότητας συγκροτούν την νέα πραγματικότητα η οποία σφραγίζεται από την υποτιθέμενη επικράτηση των ταξικών αντιπάλων. Σε αυτό το πεδίο κάνει την εμφάνιση του η επαναστατική αναρχική οργάνωση ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ. Τα μέλη του αναλύουν το ιστορικό-πολιτικό-κοινωνικό πλαίσιο της περιόδου και μέσα από τα στοχευόμενα χτυπήματα της οργάνωσης θίγονται πυλώνες της καπιταλιστικής οικονομίας όπως διεθνείς τραπεζικοί κολοσσοί , θεσμοί της αστικής δικαιοσύνης όπως τα δικαστήρια σχολής ευελπίδων, φορείς που ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο (χρηματιστήριο-υπουργείο εργασίας), ιμπεριαλιστικούς στόχους (πρεσβεία των ΗΠΑ) καθώς και καθάρματα του αστικού προσωπικού που εμπλέκονταν σε σκάνδαλα καθώς και επιθέσεις στις κατασταλτικές δυνάμεις. Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ως γνήσια αναρχική οργάνωση θέτει με την συνολική δράση του, το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης μέσα από την δημιουργία αντιδομών και την συγκρότηση ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος το οποίο θα αποτελέσει την ατμομηχανή για την συντριβή του καπιταλισμού. Σε επίπεδο οικονομικής ανάλυσης ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΏΝΑΣ προειδοποιεί για την επερχόμενη χρηματοπιστωτική κρίση του καπιταλισμού καλώντας τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να προετοιμαστούν , ώστε η κρίση να μην αποτελέσει την ταφόπλακα για τους καταπιεσμένους , αλλά η απαρχή για την ταξική κοινωνική αντεπίθεση. Στις 10 του ΜΑΡΤΗ 2010 ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ πέφτει νεκρός , απ τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων κατά την διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης στην Δάφνη. Ακολουθούν συλλήψεις βασανισμοί και δεκάδες εισβολές στα σπίτια συντρόφων, μια κατασταλτική επιδρομή σε όλα τα επίπεδα τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια. Στο ειδικό δικαστήριο τρία μέλη της οργάνωσης αναλαμβάνουν την συνολική ευθύνη τιμώντας όχι μόνο την αξία του επαναστατικού προτάγματος αλλά αποκαθιστώντας την μνήμη του συντρόφου ΛΑΜΠΡΟΥ ΦΟΥΝΤΑ. Τα δυο μέλη του Ε.Α ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ και ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΏΤΗΣ έπειτα από την λήξη του 18 μήνου, αντί να επιστρέψουν στο δικαστήριο τον Ιούνιο του ‘12,επιλέγουν την παρανομία συνεπώς και την συνέχιση του αγώνα. Απόδειξη αυτής της επιλογής αποτελεί η επίθεση που έγινε στην Τράπεζα της Ελλάδος στις 14 Απρίλη του 2014 με την υπογραφή κομάντο ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΎΝΤΑΣ. Το καλοκαίρι του 2014 ο Νίκος Μαζιώτης συλλαμβάνεται έπειτα από ένοπλη συμπλοκή στο Μοναστηράκι, κατά την διάρκεια της οποίας τραυματίζεται στο χέρι . Στις 21-2-2016 και ενώ ο Νίκος Μαζιώτης κρατείτε με άλλους πολιτικούς κρατούμενους στα υπόγεια των φυλακών Κορυδαλλού γίνεται απόπειρα απόδρασης με ελικόπτερο η οποία αποτυγχάνει την τελευταία στιγμή. Η συγκεκριμένη δράση οργανώθηκε από την αμετανόητη συντρόφισσα ΠΌΛΑ ΡΟΥΠΑ. Παρόλο την αποτυχία της έκβασης , η απόπειρα απόδρασης αποτελεί ακόμα ένα επαναστατικό σινιάλο στην δράση της οργάνωσης καθώς αποδεικνύει το επαναστατικό θράσος των μελών της και την αμείωτη πίστη στην συνέχιση του ένοπλου αγώνα. Το κράτος και οι δικαστικές του αρχές στην κατασταλτική προσπάθεια πειθάρχησης και εξόντωσης καταδίκασε τον Νίκο Μαζιώτη σε ισόβια κάθειρξη, απόφαση η οποία αναδεικνύει την διάθεση των εξουσιαστών για πλήρη εξόντωση των συντρόφων μας καθώς και όλων των εξεγερμένων.
Η έκρηξη της οικονομικής κρίσης το 2008 καθώς και η δολοφονία του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ, πυροδοτούν το φυτίλι της κοινωνικής εξέγερσης δημιουργώντας μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση. Συγκρούσεις, καταλήψεις, συνελεύσεις σε όλο τον ελλαδικό χώρο ξαναφέρνουν την εξέγερση στο προσκήνιο, αλλά ανοίγουν μια σειρά από πολιτικά ζητήματα τα οποία καθορίζονται από την μη προετοιμασία του αναρχικού χώρου να απαντήσει και να απευθυνθεί στις μάζες για την συνέχιση και το προχώρημα της εξέγερσης. Η Σ.Π.Φ που εμφανίζεται το 2008,γαλουχημένη μέσα στις φλόγες της εξέγερσης αμφισβητεί θεωρητικά όλες τις προηγούμενες παραδόσεις και μέσα από τον αναρχομηδενιστικό λόγο προσπαθούν να διατυπώσουν το λόγο της άτυπης ομοσπονδίας στην οποία ανήκουν και έχει παγκόσμια δράση. Οι στόχοι της Σ.Π.Φ προσανατολίζονται σε ποικίλους κρατικούς στόχους, σε υπαλλήλους νομοθετικής εξουσίας, σε τράπεζες, σε δικαστήρια , σε βουλευτάδες καθώς και σε αντιφασιστικές δράσεις (ανατίναξη γραφείων Χ.Α). Ένας καινούριος λόγος κάνει την εμφάνιση του στον αναρχισμό, ο οποίος έχει τις ρίζες του στην δράση των αναρχικών ομάδων στην προεπαναστατική Ρωσία. Η διαρκής επίθεση τόσο στον πολιτισμό της θεαματικής κοινωνίας όσο και στους μηχανισμούς της εξουσίας είναι κομμάτι της θεώρησης της συγκεκριμένης οργάνωσης. Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι του αναρχικού χώρου αντί να συμβάλει σε ένα πολιτικό διάλογο με τα φυλακισμένα μέλη της οργάνωσης τα οποία κατά την διάρκεια των συλλήψεων κρατάνε παλικαρίσια στάση , παρά τους βασανισμούς αρκετών συντρόφων, όχι μόνο τους αποκλείει αλλά δεν στέκεται καν αλληλέγγυο.
Σήμερα σε μια προσπάθεια κράτους και ρεφορμιστών να εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά τους ένοπλους αντάρτες καθώς και την ένοπλη λαϊκή αντιβία ,εμείς σαν συνέλευση αναρχικών κατειλημμένου στεκιού Καρδίτσας στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους έγκλειστους και διωκόμενους αγωνιστές. Σε μια συντονισμένη προσπάθεια γελοιοποίησης και απαξίωσης του σύγχρονου αντάρτικου, διαμηνύουμε σε όλους τους τόνους ότι ο ένοπλος αγώνας, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κινήματος και της επαναστατικής προοπτικής. Η μη στήριξη των διωκόμενων σημαίνει άρνηση της επανάστασης, άρνηση δημιουργίας του ένοπλου λαού στην κατεύθυνση της κοινωνικής ταξικής ανατροπής. Η απαξίωση της ένοπλης αντιβίας προωθεί ρεφορμιστικές αυταπάτες που στόχο έχουν την αδιέξοδη θεώρηση της ειρηνικής ταξικής συνύπαρξης. Η αλληλεγγύη αποτελεί για εμάς πολιτική δράση, καθώς και ένα από τα βασικά εργαλεία της κινηματικής οικοδόμησης. Στο δρόμο επίσης της δημιουργίας αναρχικού κινήματος θεωρούμε ότι η διαφωνία είναι πολιτική και σαν τέτοια πρέπει να συζητιέται στις κοινότητες αγώνα. Έτσι εναντιωνόμαστε στις λογικές της επιλεκτικής αλληλεγγύης , οι οποίες αποκόπτουν και περιθωριοποιούν τον πολιτικό διάλογο και πολιτισμό ενός πραγματικά αναρχικού κινήματος.
Ο ταξικός κοινωνικός πόλεμος οξύνεται διαρκώς, οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι αυτής της κοινωνίας συγκροτούν έναν πόλο εκφασισμού και κοινωνικού ολέθρου . Μέσα σε αυτές τις συνθήκες δε θα αφήσουμε κανένα σύντροφο-ισσα στα χέρια των αντιπάλων. Η αλληλεγγύη μας εντάσσεται στο πλαίσιο της επίθεσης απέναντι στον ταξικό εχθρό . Η οργάνωση ενός αναρχικού κινήματος, το οποίο θα καθορίζεται με βάση τις πολιτικές του θέσεις και στοχεύσεις ,θα αποτελέσει την συντριβή του χρεωκοπημένου αστικού κόσμου και την οικοδόμηση μιας απελευθερωμένης ανθρώπινης ζωής της κομμουνιστικής-αναρχικής εφόδου .Σύντροφοι-ισσες που πέσατε κατά την διάρκεια του ανειρήνευτου κοινωνικού πολέμου δε θα σας ξεχάσουμε. Ζείτε παντοτινά δίπλα μας σε κάθε εξεγερσιακή πράξη, σε κάθε πισωγύρισμα της ιστορίας, διατηρώντας ζωντανό το όραμα εκατομμυρίων ανθρώπων για κοινωνική απελευθέρωση. Η μνήμη σας θα παραμένει ζωντανή , μέχρι την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση για την ολοκληρωτική καταστροφή κράτους και κεφαλαίου ,μέχρι την νίκη, που όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για να έρθει .
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ.
